بررسی تنوع ژن انترفرن گاما در گوسفندان توده شال ایران

Abstract

انترفرن گاما سایتوکاینی است که نقش کلیدی در ایمنی ذاتی و اکتسابی دارد و توسط لمفوسیت‌های T فعال شده و سلول‌های کشنده طبیعی تولید می‌شود. ژن انترفرن گاما پلی مرف است و ارتباط بین‌هاپلوتیپ‌های ژن مذکور در گوسفند با ایجاد حساسیت و یا مقاومت نسبت به نماتودهای دستگاه گوارش به اثبات رسیده است. در این مطالعه جهت ارزیابی تنوع ژن انترفرن گاما در جمعیت گوسفندان توده شال، 136 نمونه خون کامل اخذ شد. پس از استخراج DNA ژنومی، اگزون–3 ژن مذکور با کمک PCR افزوده گردید. پس از افزوده سازی، آنالیز حرکت دو رشته‌ای‌های نامتجانس و بررسی تغییرات ساختاری تک رشته‌ای روی نمونه‌های افزوده شده انجام گرفت. پنج الگوی متمایز در بررسی تغییرات ساختاری تک رشته‌ای اگزون–3 ژن انترفرن گاما مشخص گردید که از این تعداد سه الگو نمایانگر 3 آلل مختلف در این جمعیت بودند. اگرچه آنالیز حرکت دو رشته‌ای‌های نامتجانس، تمام نمونه‌ها را بصورت هوموزیگوت نشان داد، ولی بررسی تغییرات ساختاری تک رشته‌ای توانست 4/40 درصد هتروزیگوتی را در جمعیت مورد مطالعه نشان دهد. نتایج این مطالعه نشان دهنده پلی مرفیسم بالای ژن انترفرن گاما در گوسفندان شال بود و این گوسفندان بستری مناسب جهت ادامه مطالعات بنیادین و شناسایی ردیف‌های نوکلئوتیدی آلل‌های بدست آمده خواهند بود تا درک کامل تری از ارتباط این ژن با آلودگی به انگل‌ها و سایر عوامل بیماریزا به دست آید.