ارتباط بین لنگش ناشی از اختلالات انگشتی و شاخصهای تولید مثلی در گاو شیری: مطالعه در سطح دامپروری

Abstract

‌چکیده هدف از این مطالعه پی بردن به وجود ارتباط بین لنگش ناشی از اختلالات انگشتی و شاخص‌های تولید مثلی در گاو شیری در یکی از دامپروری‌های اطراف تهران بود. این مطالعه به شکل آینده‌نگر طولی بر روی 225 راCس تلیسه تازه‌زا صورت پذیرفت. پس از انتخاب گاوان لنگ و مشخص نمودن جراحات انگشتی مسبب آن و همچنین ثبت اطلاعات مربوطه در پرسشنامه از قبل تنظیم شده، شاخص‌های تولید مثلی در هر یک از گاوان (گروه مواجه و گروه مقایسه) محاسبه و با استفاده از شاخص‌سازی ارزش‌های عددی با استفاده از آزمونهای مربع کای ‌ وstudent"t"‌، مقایسه آماری صورت پذیرفته و احتمال خطر نسبی نسبت به هر یک از شاخص‌ها و بروز لنگش محاسبه گردید. لنگش بالینی در 76 راCس از این گاوان تشخیص داده شد. در این میان درماتیت انگشتی (9/28درصد) و زخم کف سم (2/21درصد) بیشترین میزان ابتلا را داشتند. شاخص‌های تولید مثلی مورد نظر در این پژوهش شامل حداقل میانگین روزهای باز فرضی، فاصله بین زایش تا اولین تلقیح، حداقل فاصله بین دو زایش فرضی، تعداد روزهای شیر دهی، تعداد تلقیح به ازای آبستنی برای تمام گاوها، تعداد تلقیح به ازای آبستنی برای گاوهای آبستن، نرخ آبستنی در اولین تلقیح و نرخ آبستنی کلی بود.آزمون مربع کای و ‌ student"t" ‌این تفاوت‌ها را بین دو گروه مواجه و مقایسه معنی‌دار مشخص نمود(‌0005/0.)p< محاسبه 95درصد دامنه اطمینان برای احتمال خطر نسبی نیز نشان داد که در گاوان مبتلا به لنگش نرخ منفی شاخص‌های تولید مثلی به شکل معنی‌داری بیشتر از گاوان غیر لنگ می‌باشد. این مطالعه مشخص نمود که درد و تنش حاصل از لنگش در عدم بروز رفتار فحلی و درپی آن تغییرات منفی شاخص‌های تولید مثلی موثر بوده و در ضمن با تاثیر بر رفتارهای معمول دام به خصوص در اخذ غذا، باعث ایجاد مشکلات تولید مثلی می‌شود. از آنجایی که زمان پس از زایش، دوره بسیار حساسی برای سلامت دام به شمار می‌رود، لذا ضرورت تشخیص و اصلاح به موقع اختلالات انگشتی که منجر به لنگش می‌شوند، بیش از پیش نمایان می‌گردد. واژه‌های کلیدی: لنگش، اختلالات انگشتی، شاخص‌های تولید مثلی، گاو شیری.