تاثیر رقیق کننده های فسفات، سیترات و تریس بر تحرک اسپرماتوزوئیدهای گاومیش

Abstract

هدف : مقایسه اثر سه رقیق کننده مختلف با غلظت‌های 13 و 7 درصد گلیسرول بر تحرک اسپرماتوزوئیدهای گاومیش (قبل و بعد از انجماد و یخ گشایی). طرح : مطالعه تجربی مقایسه‌ای . نمونه‌ها: دوازده انزال جمع‌آوری شده از 2 راس گاومیش نر 5/4 و 6 ساله. روش : نمونه‌های منی گاومیش با کیفیت اولیه عالی = نمره 5 و خیلی خوب = نمره 4 استفاده شد بعد از ارزیابی کلی منی. در تجربه 1 نمونه منی در بافرهای فسفات و سیترات با غلظتهای 13 و 7 درصد کلیسرول رقیق گردید و تحرک اسپرم‌ها بعد از رقیق‌سازی بعد از سرد سازی بعد از به تعادل رسیدن محلول منی رقیق شده با گلیسرول و یخ گشایی منی منجمد ارزیابی گردید.در تجربه 2 مواد افزودنی گلوکز و سیستئین به بافرهای قبلی اضافه گردید و با اثر رقیق کننده تریس بر تحرک اسپرم‌ها مقایسه گردید. تجزیه و تحلیل آمار توصیفی. نتایج : تحرک اسپرماتوزوئیدها در رقیق کننده‌های فسفات و سیترات با غلظت کم گلیسرول برای مدت کوتاه در دمای یخچال حفظ گردید. ولی تحرک آنها بعد از به تعادل رسیدن و یخ گشایی سریعا کاهش یافت و تمام اسپرماتوزوئیدها تلف شدند . رقیق کننده تریس قدرت تحرک اسپرماتوزوئیدهای گاومیش را به خوبی حفظ کرد. همچنین رقیق کننده تریس با غلظت 13 درصد گلیسرول، عملکردی بهتر از همان رقیق کننده با غلظت 7 درصد گلیسرول داشت (تحرک پس از یخ گشایی 70 درصد و میزان بازگشت به حال طبیعی 5/87 درصد در مقایسه با 52و 65 درصد) نتیجه‌گیری : رقیق کننده تریس، زرده تخم مرغ یا غلظت 13 درصد گلیسرول برای ذخیره سازی طولانی منی گاومیش به روش انجماد توصیه می‌شود.