شناسائی مونوژن ها و اثر تراکم جمعیتی آنها در ماهیان شیربت و بنی رودخانه کارون در اهواز

Abstract

هدف : ماهیان با استفاده از تور ماهیگیری صید می‌شدند و تعیین جنس و گونه ماهی از روی خصوصیات ساختمانی و فرمول فلس‌ها و دندانها صورت می‌گرفت. در جستجوی مونوژن‌ها سطح پوست و خصوصا آبششها بررسی می‌شدند. مونوژن‌های مرده یا زنده با پیکرات آمونیوم ثابت می‌شدند. شناسایی مونوژن‌ها بر اساس خصوصیات ساختمانی اوپیستوهاپتور و شکل دستگاههای تناسلی نر صورت می‌گرفت. تجزیه و تحلیل آماری : آنالیز واریانس، میانگین و انحراف معیار و خطای معیار. نتایج: شناسایی گونه‌های داکتیلوژیروس پاولوفسکی‌ای، داکتیلوژیروس باریپوئیدس، دجیلوس پرسیکوس، ژیروداکتیلوس اسپروستونه و گونه پارادیپلوزئون در ماهی شیربت و داکتیلوژیروس پاولوفسکی‌ای و داکتیلوژیروس باریبوئیدس و دجیلوس پرسیکوس و داکتیلوژیروس آنکوراتوس و داکتیلوژیروس گاراسویاربی در ماهی بنی. نتیجه‌گیری : وجود ژیروداکتیلوس اسپروستونه و گونه پارادیپلوزئون در ماهی شیربت برای اولین بار از ایران گزارش می‌شود. در بین مونوژن‌های ماهی شیربت تعداد داکتیلوژیروس پاولوفسکی‌ای حداکثر و تعداد گونه پارادیپلوزئون حداقل بوده است. مجموع تعداد مونوژن‌های موجود در ماهی شیربت و بنی آلودگی خفیف (کم) را بوجود آورده بودند و ضایعات آبشش‌ها بسیار ناچیز بوده است.