گزارش درمانگاهی استئوسارکوما در دو قلاده سگ دوبرمن

Abstract

هدف : گزارش درمانگاهی استئوسارکوما در دو قلاده سگ 10 ماهه و 36 ماهه، ماده، دوبرمن. طرح : مطالعه موردی بالینی. حیوانات: دو قلاده سگ دوبرمن قهوه‌ایی، ماده، 10 و 36 ماهه. روش : معاینه بالینی اولیه، اخذ نمونه خون، کشت و رادیوگرافی در مورد هر دو حیوان انجام پذیرفت. نتایج : عدم پاسخ به درمان آنتی بیوتیکی وسیع الطیف (سفازولین) به مدت 20 روز و عدم تغییرات عمده در کاهش میزان تورم در بالین و علایم رادیوگرافی، اخذ بیوپسی از توده به شیوه برشی الزامی گردید. در نهایت پس از بررسی هیستوپاتولوژیکی، تشخیص قطعی استئوسارکوما گذاشته شد. سپس قطع کامل اندام حرکتی خلفی چپ از مفصل راتی – لگنی در هر دو بیمار انجام پذیرفت. متعاقب جراحی در مانی شیمیایی بادآوری آلکیله کننده سپس پلاتین با دز 60 میلی‌گرم / متر مربلع به صورت تزریق آهسته داخل وریدی به فاصله سه هفته تجویز گردید. بیمار 10 ماهه پس از 193 روز و بیمار دیگر پس از 88 روز از زمان جراحی علی رغم قطع اندام حرکتی خلفی چپ و شیمی درمانی و همچنین بدون علایم متاستاز در رادیوگرافی قفسه صدری به دلیل دیسترس تنفسی و بیحال و ضعف عمومی بدون هیچ گونه علایم بالینی از بیماریهای داخلی تلف شدند. نتیجه‌‌گیری : با توجه به نتایج به دست آمده در گزارش درمانگاهی مذکور چنین به نظر می‌رسد که قطع اندام حرکتی خلفی از مفصل رانی – لگنی و شیمی درمانی نمی‌تواند مدت زمان زنده ماندن دو بیمار مبتلا به استئوسارکوما را افزایش دهد.