نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکیائی, محمدمهدیfa_IR
dc.contributor.authorمنصوری, بهزادfa_IR
dc.contributor.authorمدیرصانعی, مهردادfa_IR
dc.contributor.authorبزرگمهری فرد, محمد حسنfa_IR
dc.contributor.authorغلامیان, بهرامfa_IR
dc.contributor.authorقلیان چی لنگرودی, آرشfa_IR
dc.contributor.authorربانی, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-01T00:54:05Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-22T00:54:05Z
dc.date.available1399-08-01T00:54:05Zfa_IR
dc.date.available2020-10-22T00:54:05Z
dc.date.issued2007-12-22en_US
dc.date.issued1386-10-01fa_IR
dc.identifier.citationکیائی, محمدمهدی, منصوری, بهزاد, مدیرصانعی, مهرداد, بزرگمهری فرد, محمد حسن, غلامیان, بهرام, قلیان چی لنگرودی, آرش, ربانی, محمد. (1386). مقایسه اثر استفاده از بره موم (‌propolis) و ویرجینیامایسین در جیره بر عملکرد تولید و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی. مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research), 62(4), 367-372.fa_IR
dc.identifier.issn2008-2525
dc.identifier.issn2251-6190
dc.identifier.urihttps://jvr.ut.ac.ir/article_24273.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/448655
dc.description.abstractتعداد 360 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه به صورت کاملا تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. هر گروه مشتمل بر سه زیرگروه (تکرار) 30 قطعه‌ای بود. گروه یک بعنوان شاهد انتخاب و با جیره پایه بر مبنای ذرت–کنجاله سویا تغذیه گردید. جیره‌های غذایی گروه‌های دوم و سوم‌ ‌بترتیب حاوی مقادیر ‌ ppm3000 و ‌ ppm6000 در مرحله شروع( 14-1روزگی) و ppm2000 و ‌ ppm4000 بره موم در مراحل رشد( 28- 15 روزگی) و پایانی( 42-29 روزگی) بود. به جیره غذایی گروه چهارم 100میلی گرم در هرکیلوگرم خوراک، ویرجینیامایسین اضافه گردید. شاخص‌های تولید شامل میانگین افزایش وزن بدن، مقدار خوراک مصرفی، ضریب تبدیل و شاخص بازده تولید در سنین 21 و 42 روزگی ارزیابی شدند. در سن 17 روزگی و قبل از تجویز واکسن نیوکاسل لاسوتا از تعداد 9 قطعه جوجه در هر گروه نمونه خون تهیه و عیار پادتن ضدویروس نیوکاسل به روش آزمایش ‌ HIدر آنها تعیین گردید. در روز 27 مجددا از همان جوجه‌ها خونگیری و عیار پادتن ضدویروس نیوکاسل تعیین شد. نتایج حاصل نشان دادند افزودن ویرجینیامایسین و یا سطوح مختلف بره موم به غذا تاثیر معنی‌داری بر شاخص‌های تولیدی نداشته است، با این حال در پایان آزمایش بیشترین افزایش وزن و بالاترین شاخص بازدهی تولید به گروه تغذیه شده با جیره حاوی ویرجینیامایسین اختصاص داشت. کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی مربوط به گروه تغذیه شده با جیره حاوی ‌ ppm4000 و ‌ ppm6000 بره موم بود. افزودن بره موم به جیره غذایی تاثیری بر پاسخ ایمنی نداشت. ‌fa_IR
dc.format.extent392
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانen_US
dc.relation.ispartofمجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research)fa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Veterinary Researchen_US
dc.subjectبره مومfa_IR
dc.subjectجوجه گوشتیfa_IR
dc.subjectعملکرد گلهfa_IR
dc.subjectمحرک رشدfa_IR
dc.subjectمحرک سیستم ایمنیfa_IR
dc.titleمقایسه اثر استفاده از بره موم (‌propolis) و ویرجینیامایسین در جیره بر عملکرد تولید و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentگروه بهداشت و تغذیه دام و طیور، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بهداشت و تغذیه دام و طیور، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بهداشت و تغذیه دام و طیور، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم درمانگاهی ، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم درمانگاهی ، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.citation.volume62
dc.citation.issue4
dc.citation.spage367
dc.citation.epage372


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد