تاثیر تغذیه پس از هچ بر رشد دستگاه گوارش و عملکرد جوجه‌های گوشتی

Abstract

جهت بررسی تأثیر تغذیه زود هنگام پس از هچ بر رشد دستگاه گوارش و عملکرد جوجه‌های گوشتی در آزمایش یک:‌ ‌195 قطعه جوجه گوشتی یکروزه، سویه راس 308 و در آزمایش دو:‌ ‌224 قطعه جوجه گوشتی یکروزه، سویه هوبارد کلاسیک مورد استفاده قرار گرفت، در آزمایش 1 ‌، تیمار شاهد ( تحمل گرسنگی 48 ساعت پس از هچ ) با تیمارهایی که از ژل یا غذای دانه ای شکل مخصوص تغذیه اولیه به مدت 48 و 96 ساعت‌ ‌پس از هچ برخوردار بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند.در آزمایش 2 نیز تیمار شاهد ( تحمل گرسنگی 8 ساعت پس از هچ ) با تیمار برخوردار از ژل به مدت 8 ساعت پس از هچ و تیمار مصرف کننده آنتی بیوتیک همراه دان مورد مقایسه قرار گرفتند. در 6 هفته دوران پرورش برای تمامی تیمارها وزن بدن، غذای مصرفی و ضریب تبدیل محاسبه گردید. در آزمایش 1، در روزهای 1، 3، 7 و 21، وزن کیسه زرده، کبد، پیش معده، سنگدان و وزن و طول روده کوچک در یک جوجه از هر تکرار اندازه گیری گردید. در آزمایش 2، در روز 21، وزن و طول روده کوچک در 1 جوجه از هر تکرار اندازه گیری شد با استفاده از برنامه آماری SAS در قالب طرح کاملاً تصادفی و آزمون دانکن ارقام بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.نتایج نشان داد که تغذیه ژل پس از هچ، در آزمایش 2 در هفته‌های 4-1، وزن بدن را نسبت به گروه شاهد به طور معنی‌داری افزایش داد (05/0 ‌“‌p.) غذای مصرفی و ضریب تبدیل با تغذیه اولیه تفاوت معنی‌داری نیافتند (05/0.)p> در روز 3 آزمایش 1، وزن نسبی کبد و سنگدان در تیمارهای برخوردار از تغذیه اولیه بیشتر از تیمار شاهد بود (05/0 ‌“‌p) .