ارزیابی برنامه کنترل و ریشه کنی بروسلوز گاوی در ایران: بررسی اپیدمیولوژی
(ندگان)پدیدآور
اسماعیلی, حسینتاجیک, پرویزاختیارزاده, حسنبلورچی, محمودحامدی, موناخلج, مهدیامیری, کریمنوع مدرک
Textزبان مدرک
فارسیچکیده
زمینه مطالعه: بروسلوز بیماری مشترک انسان و دام است که در کشورهای در حال توسعه، توزیع گستردهای دارد. هدف: وضعیت برنامه مبارزه با بروسلوز گاوی در ایران از ابتدا تاکنون مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: اطلاعات مربوط به دوره 59ساله مبارزه با بروسلوز گاوی، از سازمان دامپزشکی ایران اخذ گردید. نتایج: بروسلوز گاوی برای اولین بار در سال 1323 در ایران تشخیص داده شد و در حال حاضر بومی است. برنامه مبارزه با بروسلوز گاوی در سال 1328 آغاز شد که شامل مایهکوبی گوسالههای ماده با 51/RB19S، آزمایش تشخیص آلودگی و کشتار دامهای آلوده میباشد. میـزان آلودگی در گاوداریهای صنعتی و نیمهصنعتی 3/0% محاسبه شد. نتیجهگیری نهایی: کنترل و پیشگیری از بروسلوز گاوی پیچیدهتر از مایهکوبی و آزمایش و کشتار دامهای آلوده است. برنامه کنترل و پیشگیری که حمایت مالی خوبی داشته باشد نیاز به همکاری دامداران و متولیان دولتی دارد تا بتواند از گسترش بیماری جلوگیری نماید که اگر این شرایط محقق نشود هر گونه استراتژی هر چند خوب نیز موفق نخواهد بود.
کلید واژگان
ایرانبروسلا آبورتوس
بروسلوز گاوی
ریشه کنی
کنترل
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2012-09-221391-07-01
ناشر
دانشگاه تهراندانشگاه تهران
سازمان پدید آورنده
گروه میکروب شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانگروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
سازمان دامپزشکی کشور، تهران
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
گروه میکروب شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
سازمان دامپزشکی کشور، تهران
سازمان دامپزشکی کشور، تهران
شاپا
2008-25252251-6190




