ارزیابی سمیت مالاتیون، کارباریل و گلایفوزیت در بچه ماهیان کپور معمولی ‌(Cyprinus carpio)‌

Abstract

زمینه مطالعه: بچه ماهیان کپور معمولی (1758 )Cyprinus carpio, Linnaeus,‌‌ اغلب به هنگام رهاسازی در مصب رودخانه‌های حوزه خـزری در معـرض طیف وسیعی از آفت‌کش‌ کشاورزی قرار می‌گیرند. هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثرات سه آفت‌کش مالاتیون، کارباریل و گلایفوزیت بر بچه ماهیان کپور معمولی در سطح کشنده با تعیین (50LC‌96 ساعت) و سطوح زیر کشنده با سنجش فعالیت استیل کولین استراز می‌باشد. روش کار: حد کشندگی آفت‌کش‌ها با روش ‌OECD 203.No‌ تعیین گردید. تعداد 300 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن g‌4/0‌±‌2 در سه تیمار (1/0 و 2/0 ‌50LC‌و گروه کنترل) و سه تکرار برای هر یک از آفت‌کش‌ها معرفی شدند. 5، 10 و 15 روز پس از شروع دوره آزمایش، نمونه گیری از سر و بدن ماهی جهت انجام آزمایش آنزیمی انجامو فعالیت کولین استرازی به روش بیوشیمیایی سنجیده شد. نتایج:‌ میزان متوسط غلظت کشنده سموم ‌50LC‌ گلایفوزیت، مالاتیون و کارباریل در 96 ساعت به ترتیب mg/L75/6، 3/1 و 67/12 بدست آمد. میانگین حد نرمال فعالیت آنزیم کولین استراز بخش‌های سر و بدن بچه‌ماهیان کپور معمولی (در گروه شاهد) به ترتیب برابر با 356/1241 و 103/723 میکرو یونیت در دقیقه بر میلی‌گرم پروتئین محاسبه گردید که بر این اساس فعالیت کولین استرازی سر 7/1 برابر فعالیت این آنزیم در بدن بود. در طی دوره‌ی آزمایش، مهار‌ فعالیت آنزیم کولین استراز به طور معنی‌داری (05/0<‌p) در ماهیان تحت تیمار با هر سه ترکیب نسبت به گروه شاهد مشاهده شد. با این حال، گروه‌های مسموم با کارباریل و گلایفوزیت، علی‌رغم کاهش سطحی که نسبت به گروه شاهد در فعالیت کولین استرازی از خود نشان دادند، مهارشدگی کمتری نسبت به تیمارهای مالاتیون داشتند. زمان در مقایسه با غلظت اثر معنی‌دارتری در مواجهه‌ با انواع آفت کش‌های مورد بررسی نشان داد. نتیجه‌گیری‌نهایی:‌ ‌غلظت‌هایی از آفت‌کش‌ها که از نظر آزمون زیست سنجی و کشندگی، غیر موثر و مجاز برای گونه‌های غیرهدف شناخته می‌شوند، می‌توانند باعث بروز پاسخ‌های آنزیمی و آسیب‌های زیستی در آنها گردند.