مطالعه تطبیقی نقض قابل پیش بینی قرارداد در کنوانسیون بیع بین المللی کالا و نظام های حقوق ملی

Abstract

هدف اولیه طرفین قرارداد،علی الاصول، اجرای قرارداد است ولی ممکن است بنا به دلایل یکی از طرفین یا هر دوی آنها،قرارداد را نقض کنند؛این نقض ممکن است به سبب احراز عدم اجرای قرارداد در موعد قرارداد یا متوقع گویند؛نقض قرارداد بسته به اهیمت و اساسی بودن آن، می تواند برای متعهدله حق تعلیق یا حق فسخ قرارداد را آیجاد نماید. با وجود اینکه نهاد "نقض قابل پیش بینی " ریشه در حقوق انگلستان دارد اما در کنوتنسیون بیع الملل به طور منظم و کاملتری در مواد 71،72،73 وارد شده است. اگرچه این نهاد حقوقی به عنوان یک قاعده مسلم و مدون در نظام حقوقی ما پذیرفته نشده است ولی به نظر میرسد که بتوان نهاد حاضر را تحت " لزوم رعایت حس نیت" به عنوان یکی از منابع تعهدات متعاقدین و با وحدت ملاک از برخی از مواد قانونی نظیر مواد 237،238،422 تجارت ، مورد پذیرش قرار داد.