قواعد حاکم بر ورشکستگی شرکت‌های تجارتی از منظر حمایت از نیروی کار

Abstract

شرکت تجارتی تامین‌کننده‌ی نیازهای امروز و فردای کارکنان خود می‌باشد. از این رو حفظ حیات شرکت از اهمیت فزآینده ای برای کارکنان آن برخوردار است. لیکن در برخی مواقع ورشکستگی شرکت و ورود آن به فرآیند تصفیه امری ناگزیر است. پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی-توصیفی و به صورت تطبیقی به دنبال پاسخ به این پرسش اصلی می‌باشد که مقررات حاکم بر ورشکستگی شرکتهای تجارتی ایران چه حمایت‌هایی از نیروی کار ارائه داده است و ابزارهای حمایتی موجود تا چه میزان کارآمد می‌باشند. نتایج پژوهش نشان داده است که نظام حقوقی ایران در مقایسه با کشورهای فرانسه و بریتانیا از مقررات ضعیفی در خصوص پیشگیری از وقوع ورشکستگی شرکتهای تجارتی و حفظ موقعیت شغلی کارکنان برخوردار بوده و سازوکارهای حمایتی از مطالبات کارکنان نیز (مانند ممتاز تلقی کردن مطالبات کارکنان) غیرموثر و ناکارآمد می‌باشد. از این رو ضرورت داشته که در مقررات جدید قانون تجارت ضمن تقویت ابزار حمایتی حق تقدم کارکنان در وصول مطالباتشان، یک صندوق حمایتی بیمه‌ای بر اساس مصالح اجتماعی در این رابطه پیش‌بینی گردد