جایگاه رهن دین در سرمایه گذاری و تامین منابع مالی با نگاهی اجمالی به رهن دین در صنعت نفت

Abstract

امروزه روابط تجاری پیچیده بین المللی مقتضیاتی به همراه خود دارد که برای داشتن اقتصادی پویا هر نظام حقوقی باید بتواند با انعطاف پذیری کافی اجازه ورود مفاهیم جدید را بدهد. یکی از این مفاهیمی که امروزه در قراردادهای بین المللی تامین منابع مالی پدیرفته شده است، به وثیقه گذاردن درآمدهای آتی پروژه هاست که در حقوق ما ذیل مفهوم "رهن دین" جای می گیرد. با توجه به ممنوعیت رهن دین در قانون مدنی، این سوال مطرح می شود که آیا نظام حقوقی ما تاب پذیرش "رهن دین" را دارد؟ به بیان دیگر آیا می توان دین را متعلق حق عینی قرارداد؟<br /> امروزه با توجه به حجم سرمایه گذاری ها و پیچیدگی های روابط، در بازارهای داخلی و خارجی، انتظار می رود که رهن، محدود به "عین" نبوده و مطالبات تایید شده، یا حساب های دریافتنی (Receivables) را نیز شامل گردد. اقتضای بازارهای پیشرفته امروزی این است که به نحوی مطمئن و منطبق با مقتضیات موجود به صاحب سرمایه اطمینان داده شود که سرمایه وی بازگشت خواهد یافت. مبالغ عظیم این سرمایه ها به گونه ای است که مانند سابق وثایق ملکی و یا به شکل عین معین، دیگر جوابگوی این روابط تجاری نیست. به همین دلیل است که نظام های حقوقی پویا، امروزه به انعطاف پذیر نمودن نظام سنتی رهن در قوانین خود می پردازند.