نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرامک, پروینfa_IR
dc.contributor.authorکاظم پور اوصالو, شاهرخfa_IR
dc.contributor.authorابراهیم زاده, حسنfa_IR
dc.contributor.authorشریفی, مظفرfa_IR
dc.contributor.authorبهمنش, مهردادfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-30T22:51:28Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-21T22:51:31Z
dc.date.available1399-07-30T22:51:28Zfa_IR
dc.date.available2020-10-21T22:51:31Z
dc.date.issued2015-02-20en_US
dc.date.issued1393-12-01fa_IR
dc.date.submitted2012-06-24en_US
dc.date.submitted1391-04-04fa_IR
dc.identifier.citationرامک, پروین, کاظم پور اوصالو, شاهرخ, ابراهیم زاده, حسن, شریفی, مظفر, بهمنش, مهرداد. (1393). بیان ژن 1- دئوکسی گزیلولوز 5- فسفات ردوکتاز ایزومراز و ارتباط آن با بیوسنتز مونوترپن کارواکرول در گیاه مرزه خوزستانی. مجله پژوهشهای گیاهی (مجله زیست شناسی ایران), 27(4), 622-634. doi: 27410fa_IR
dc.identifier.issn2383-2592
dc.identifier.issn2383-2606
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/27410
dc.identifier.urihttp://plant.ijbio.ir/article_531.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/444425
dc.description.abstractگیاه دارویی مرزه خوزستانی (Satureja khuzistanica Jamzad) یک گیاه بومی می باشد که در مناطقی از جنوب ایران پراکنش دارد. مونوترپن کارواکرول عمده ترین ترکیب اسانس گیاه مرزه خوزستانی را تشکیل می دهد (90%≥) و این امر سبب خاصیت آنتی اکسیدانی قابل توجه اسانس این گیاه شده است. در این تحقیق، ریز شاخه های مرزه خوزستانی در محیط LS به مدت 21 روز تحت اثر غلظت های مختلف (0، 10، 25، 50، 75 و 100 میکرومولار) بازدارنده های فوسمیدومیسین و موینولین قرار گرفتند. سپس میزان کارواکرول در تیمارهای مختلف به وسیله HPLC سنجش و مقایسه شد. همچنین بیان ژن آنزیم - دئوکسی گزیلولوز 5- فسفات ردوکتاز ایزومراز (DXR) در غلظت های ذکر شده و غلظت بهینه (75 میکرو مولار) از بازدارنده های مذکور، در بازه زمانی صفر تا 100 ساعت در مقایسه با نمونه شاهد، با روش Semi-quantitative RT-PCR بررسی شد. نتایج نشان داد که بازدارنده های بکار برده شده در بعضی از غلظت ها بر میزان کارواکرول و بیان ژن DXR اثر می گذارند و روند تغییرات به گونه ای است که می توان بخشی از تنظیم بیوسنتز کارواکرول را در سطح نسخه برداری از ژن DXR در نظر گرفت.fa_IR
dc.format.extent761
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن زیست شناسی ایرانfa_IR
dc.publisherIranian Biology Societyen_US
dc.relation.ispartofمجله پژوهشهای گیاهی (مجله زیست شناسی ایران)fa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Plant Research (Iranian Journal of Biology)en_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/27410
dc.subject1- دئوکسی گزیلولوز 5- فسفات ردوکتاز ایزومرازfa_IR
dc.subjectکارواکرولfa_IR
dc.subjectمرزه خوزستانیfa_IR
dc.subjectSemi-quantitative RT-PCRfa_IR
dc.titleبیان ژن 1- دئوکسی گزیلولوز 5- فسفات ردوکتاز ایزومراز و ارتباط آن با بیوسنتز مونوترپن کارواکرول در گیاه مرزه خوزستانیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue4
dc.citation.spage622
dc.citation.epage634


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد