نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorروانبخش, هومنfa_IR
dc.contributor.authorاسدی, مصطفیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-30T22:50:03Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-21T22:50:05Z
dc.date.available1399-07-30T22:50:03Zfa_IR
dc.date.available2020-10-21T22:50:05Z
dc.date.issued2017-11-22en_US
dc.date.issued1396-09-01fa_IR
dc.date.submitted2015-11-06en_US
dc.date.submitted1394-08-15fa_IR
dc.identifier.citationروانبخش, هومن, اسدی, مصطفی. (1396). تنوع‌زیستی جوامع جنگلی و استپی در رویشگاه‌های اُرس البرزجنوبی (مطالعه موردی: منطقه فیروزکوه). مجله پژوهشهای گیاهی (مجله زیست شناسی ایران), 30(3), 591-606.fa_IR
dc.identifier.issn2383-2592
dc.identifier.issn2383-2606
dc.identifier.urihttp://plant.ijbio.ir/article_975.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/444366
dc.description.abstractدر مدیریت منابع‌طبیعی و اولویت‌بندی برای حفاظت، زیربنای مستحکم علمی از داده‌های تنوع‌زیستی موردنیازاست. رویشگاه‌های جنگلی ناحیه ایران‌وتورانی علی‌رغم اهمیت بوم‌شناسی و محیط‌زیستی، به ‌لحاظ تنوع‌زیستی کمتر مورد پژوهش قرارگرفته‌اند. تحقیق حاضر به مطالعه تنوع‌زیستی گونه‌های‌گیاهی در بخشی از این رویشگاه‌ها می‌پردازد. مناطق مورد‌مطالعه شامل پنج ایستگاه در رویشگاه‌های ارس البرزجنوبی (فیروزکوه) هستند. نمونه‌برداری با برداشت قطعه-نمونه در امتداد خطوط ترانسکت با فواصل منظم و نقطه شروع تصادفی در هر ایستگاه انجام و اندازه قطعات‌نمونه با روش پلات‌های حلزونی و سطح حداقل تعیین‌شد. برای بررسی تنوع‌زیستی، شاخص‌های تنوع سیمپسون و شانون-وینر، غنای مارگالف و منهینیک و یکنواختی پیلو و شلدون به‌کارگرفته‌شدند. تجزیه و تحلیل شاخص‌های تنوع‌زیستی در ارتباط با جوامع گیاهی و متغیرهای‌محیطی، با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه و مقایسات میانگین دانکن انجام‌شد. نتایج تحقیق نشان‌داد که تنوع‌گونه‌ای جوامع جنگلی به‌طور معنی‌داری بیشتر از جوامع استپی است. این تفاوت در سطح تیره نیز وجوددارد. بیشترین تنوع به جامعه بنه-بادام و جامعه ارس-پلاخور تعلق‌داشته و کمترین تنوع مربوط به جامعه کما است. جامعه ارس-پلاخور در اکوتون هیرکانی-ایران‌و‌تورانی انتشارداشته و بیشترین تنوع را در میان جوامع ارس دارااست. همچنین شاخص‌های تنوع در جامعه استپی درمنه-گون به‌طور معنی‌داری بیشتر از جامعه درمنه-اسپرس هستند. درمیان متغیرهای ‌محیطی مطالعه‌شده، شیب، جهت‌جغرافیایی، ماده‌آلی و بافت‌خاک به‌طور معنی‌داری با شاخص‌های تنوع‌زیستی درارتباط هستند. به‌نحوی‌که با افزایش شیب تا 80درصد، تنوع‌زیستی افزایش‌یافته و پس از آن به‌طور معنی‌داری کاهش می‌یابد. دررابطه با بافت‌خاک، بیشترین تنوع و غنای‌گونه‌ای مربوط به خاک‌هایی با بافت شنی‌رسی و شنی‌لومی بوده و خاک‌هایی با ماده‌آلی بیش از 6درصد از تنوع‌گونه‌ای بیشتری برخوردارهستند.fa_IR
dc.format.extent589
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن زیست شناسی ایرانfa_IR
dc.publisherIranian Biology Societyen_US
dc.relation.ispartofمجله پژوهشهای گیاهی (مجله زیست شناسی ایران)fa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Plant Research (Iranian Journal of Biology)en_US
dc.subjectتنوع‌ گونه های گیاهیfa_IR
dc.subjectارس (Juniperus excelsa)fa_IR
dc.subjectمتغیرهای محیطیfa_IR
dc.subjectایران - تورانیfa_IR
dc.subjectاکولوژیfa_IR
dc.titleتنوع‌زیستی جوامع جنگلی و استپی در رویشگاه‌های اُرس البرزجنوبی (مطالعه موردی: منطقه فیروزکوه)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیات علمی دانشکده کویرشناسی دانشگاه سمنانfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیات علمی گروه گیاهشناسی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتعfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.issue3
dc.citation.spage591
dc.citation.epage606


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد