تأثیر قارچ میکوریز آربوسکولار Glomus etunicatum بر روی رشد و برخی پارامترهای فیزیولوژیک در گیاه کدوی خورشتی تحت سمیت علف‌کش متری بوزین

Abstract

برای کنترل علف‌های هرز در مزارع صیفی‌جات از علف‌کش‌های مختلف و به‌ویژه متری‌بوزین استفاده می‌شود. این مواد می‌توانند اثرات نامطلوبی را روی خود محصول به جای بگذارند. به‌منظور ارزیابی تأثیرات همزیستی میکوریزی بر سمیت علف‌کش متری بوزین در گیاه کدوی خورشتی، آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی با 4 سطح غلظت این علف‌کش (صفر، 002/0، 005/0 و 02/0 گرم بر لیتر) و با دو تیمار میکوریز آربوسکولار <em>Glomus etunicatum</em> و غیرمیکوریزی در 3 تکرار انجام شد. افزایش غلظت متری­بوزین باعث کاهش وزن خشک، رنگیزه­های فتوسنتزی (شامل کلروفیل a وb)، پروتئین کل و مقدار قندهای محلول در ریشه و اندام هوایی گیاهان میکوریزی و غیرمیکوریزی در غلظت های بالا شد که این کاهش در گیاهان میکوریزی کمتر از گیاهان شاهد بود. همچنین، با افزایش غلظت علف­کش مقدار پرولین در گیاهان میکوریزی و شاهد نیز افزایش یافت؛ اما این افزایش در گیاهان میکوریزی بالاتر بود. نتایج به طور کلی نمایانگر بهبود شرایط فیزیولوژیک گیاهان کدو تحت سمیت متری­بوزین در اثر همزیستی میکوریزی با قارچ فوق می­باشد.