تبیین الگوی گسترش فضایی-کالبدی شهر سقز با رویکرد فرم شهری پایدار
(ندگان)پدیدآور
موحد, علیمصطفوی صاحب, سوراناحمدی, مظهرنوع مدرک
Textعلمی- پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
از مشکلات اساسی ناشی از ساختار فضایی نامناسب که برنامهریزی شهری امروز با آن روبه رو میباشد، توسعه ورشد بی رویه و بی برنامه شهرهاست. هدف این پژوهش بررسی انواع فرم های شهری و تبیین الگوی گسترش فضایی-کالبدی شهر سقز است. فرم شهری سقز مورد تحلیل قرار گرفت و الگوی گسترش شهر مشخص شد. روش پژوهش توصیفی -تحلیلی و برای سنجش فرم شهر وتحلیل چگونگی گسترشاینشهر از روشها و مدلهای کمی آنتروپیشانونوهلدرن، ضریب جینی، ضریب مورانو برای شناخت الگوی رشد کالبدی شهر از روش خود همبستگی فضایی در Arc Gisاستفاده شده است. نتایج بدست آمده از مطالعات و روشهای پژوهش نشان میدهد که روند توسعه فیزیکی شهر سقز از سال 1335تاکنون نشان از توسعه فیزیکی ناموزون و بدون توجه به معیارهای شهرسازی و زیست محیطی دارد که طی دوره 1335تا 1365الگوی توسعه شهری به تبع از شبکه ارتباطی بهصورت شعاعی و در سالهای بعد توسعه شهری بهدلیل وجود موانع طبیعی در ضلع غربی شهر به تدریج از حالت شعاعی به شکل فشرده تبدیل شده است. بهرهگیریازمدلهاو تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از آن است که رشدسریعشهرازسال 1365 شروعشده و از این دوره گسترش شهر تا سال1390بهصورت پراکنده و افقی و خارج از محدوده تصویبی طرحها بوده است. وباتوجهبهنتایجپژوهش،الگویرشدفشردهبهعنوانالگویتوسعهآتی شهرسقز پیشنهادمیشود.
کلید واژگان
: فرم شهری پایدارپراکنش افقی
فرم فشرده
شهرسقز
شماره نشریه
5تاریخ نشر
2014-03-211393-01-01
ناشر
دانشگاه مازندران شاپا: 0832-2383University of Mazandaran
سازمان پدید آورنده
دانشگاه خوارزمی تهراندانشگاه خوارزمی تهران
دانشگاه خوارزمی تهران




