نمودِ داوری عملی در رفتار جزرومدی برنامه‌ریزان شهری کلانشهر تهران
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
909.9کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textعلمی- پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
پژوهش حاضر با هدف درک و توضیح داوری عملی برنامه‌ریزان در محیط برنامهریزی کلانشهر تهران به نگارش درآمده است. با اتخاذ روش نظریه مبنایی برساخت‌گرایانه و تمرکز بر اقدامات، تعاملات و فرایندهای اجتماعی برنامه‌ریزان به دنبال توسعه و عمل‌آوری نظریه‌ای محتوایی و میانی به منظور درک رفتار نهادی برنامه‌ریزان در تجربیات آن‌ها بوده‌ایم. در همین راستا، کاربست این روش در پژوهش مطابق با فرایند پیشنهادی چارمز پیموده شده است. داده‌های تحلیل عناصر ذهنی برنامه‌ریزان بواسطه روش مصاحبه‌های نیمه-ساختار یافته با 28 نفر از برنامه‌ریزان دارای سابقه در محیط برنامهریزی کلان شهر تهران و پاسخ به پرسش‌هایی در ارتباط با تجربه زیسته آن‌ها در محیط مذکور فراهم گشته‌اند. مقاله حاضر با هدف واکاوی داوری‌های عملی برنامه‌ریزان و ردیابی عوامل تاثیرگذار بر آن، این پرسش کلیدی را در آغازگاه فرایند پژوهش خود طرح می‌کند که داوری‌های عملی برنامه‌ریزان در محیط برنامهریزی کلانشهر تهران چگونه برساخته می‌شود؟ بنابر یافته‌های نظری، اصطکاک رفتاری برنامه‌ریزان در برابر موانع نهادی سیستم برنامهریزی و تصمیم‌گیری، خود را در چارچوب رفتار جزرومدی آن‌ها در محیط برنامهریزی نمایان می‌سازد. برنامه‌ریزان مبتنی بر دریافت‌ها و معنابخشی‌های خود در محیط برنامهریزی به داوری و تصمیم اقدام می‌کنند. رفتار جزرومدی به مثابه نمود داوری عملی برنامه‌ریزان، انطباق دوگانگی مورد مطلوب (آنچه باید انجام شود) و داوری صحیح (آنچه انجام شده) است که با تکیه بر عقلانیت عملی، کُنش پَس‌رونده معنادار را به‌عنوان هدف واسطه‌ای در جهت کنش پیش‌رونده مطلوب به‌عنوان هدف نهایی انجام می-دهد.
کلید واژگان
داوری عملیبرنامهریزان
رفتار جزرومدی
نظریه مبنایی برساخت‌گرایانه
کلانشهر تهران
شماره نشریه
23تاریخ نشر
2020-06-211399-04-01
ناشر
دانشگاه مازندران شاپا: 0832-2383University of Mazandaran
سازمان پدید آورنده
مدرس گروه شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران.دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهیدبهشتی، دکترای توسعه اقتصادی و برنامه ریزی منطقه ای دانشگاه لندن
