مطالعه کارکرد امنیت در بافت‏های تاریخی با رویکرد شهر دوستدار کودک (نمونه موردی: محله بالا کفت بالا شیراز)

Abstract

وجود امنیت در محیط‏های شهری یکی از الزامات اساسی کیفیت زندگی محسوب می‏شود. لذا تخریب کالبدی شهرها و از هم گسیختگی بافت‏های تاریخی و لزوم توجه به کودکان به عنوان استفاده کنندگان از فضاهای شهری که از توانایی کمتری برخوردار بوده و بیشتر در معرض خطرات قرار دارند از اهمیت زیادی برخوردار است و کودکان نیاز دارند تا در محیطی به دور از خطرات ناشی از محیط به فعالیت بپردازند .لذا در این تحقیق با مطالعات میدانی و کتابخانه‏ای و با استفاده از روش توصیفی، پرسشنامه‏ای تهیه گردید که توسط 289 نفر از شهروندان پاسخ داده شد. جهت تحلیل اطلاعات آماری از نرم افزارspss استفاده و تحلیل‏آماری داده‏ها در 2 گروه توصیفی و تحلیلی انجام شد. با توجه به داده‏های بدست‏آمده، مقادیر ضریب همبستگی پیرسون برای شهر دوستدار کودک و افزایش حضور کودکان در محله به ترتیب 401/0 و 335/0و سطح معنی‏داری 000/0 بدست آمده و این داده‏ها نشان می‏دهد که هرچقدر امنیت بافت‏های تاریخی را افزایش دهیم، رابطه مثبت و معنی‏دار بین عوامل فوق ایجاد می‏گردد. و سه معیار ایمنی و امنیت ، محیط بدون خشونت و آزادی، تحرک و پویایی به ترتیب با نسبت بخت 208/0، 07/7 و 48/4 بر میزان استفاده کودکان از این محله تأثیرگذار است.