بررسی آسیب پذیری مدارس بخش مرکزی شهریار در مقابل زلزله (مدیریت بحران شهری)

Abstract

مقدمه و هدف پژوهش: به منظور برآورد لرزه خیزی شهرستان شهریار، ابتدا ویژگی های زمین شناختی و لرزه زمین<br />ساختی منطقه مورد مطالعه قرار گرفته، گسل های لرزه زا در داخل و اطراف شهرستان تا شعاع 13 کیلومتری شناسائی<br />گردید و با استفاده از لرزه های ثبت شده در منطقه، نقشه لرزه خیزی شهرستان تهیه شده و به روش گوتنبرگ بیشتر<br />پارامترهای لرزه خیزی تعیین شد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی آسیب پذیری مدارس بخش مرکزی آموزش و پرورش<br />شهریار، در مقابل زلزله با توجه به موقعیت قرارگیری شهرستان که در پهنهای با خطر نسبی خیلی زیاد قرار گرفته<br />است، می باشد.<br />روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و روش تحقیق آن به صورت توصیفی- تحلیلی می باشد که از روش<br />کتابخانه ای و میدانی استفاده شده و از روش گوتنبرگ نیز بهره گرفته شده است.<br />یافته ها: این نتیجه بدست آمد که: 30 درصد از ساختمان های مدارس این منطقه فاقد سیستم مقاوم جانبی بوده و<br />نیاز به مقاوم سازی یا نوسازی دارند. در مطالعه موردی نیز وضعیت 8 مدرسه به طور ویژه بررسی گردید. جهت کاهش<br />تلفات و خسارات، تشکیل ستادهای مدیریت بحران فعال در مدارس برای تعیین وظایف گروه های دانش آموزی و<br />افزایش سطح آگاهی و مهارت آنان در مواجهه با زلزله پیشنهاد می گردد.