تأثیر تمرین هوازی و مکمل اسپیرولینا بر برخی عوامل خطرزایی قلبی عروقی در زنان مبتلا به دیابت نوع دو دارای اضافه وزن

Abstract

عوامل خطرزایی قلبی عروقی مکانیسم مهمی در بروز دیابت نوع دو و بیماری‌های قلبی-عروقی است، ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین هوازی و مکمل اسپیرولینا بر برخی عوامل خطرزایی قلبی عروقی در زنان مبتلا به دیابت نوع دو دارای اضافه وزن بود. در این مطالعۀ نیمه‌تجربی تعداد 28 نفر از زنان دیابتی نوع دو و دارای اضافه وزن با میانگین سن 7/7±5/49 سال به‌صورت تصادفی در گروه‌های هوازی+اسپیرولینا، هوازی+دارونما، اسپیرولینا و دارونما قرار گرفتند. برنامۀ تمرین هوازی شامل 6 هفته (هر هفته 3 جلسه) با شدت 60 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه انجام گرفت. گروه‌های دریافت‌کنندۀ مکمل، روزانه سه کپسول 500 میلی‌گرمی اسپیرولینا قبل از هر وعدۀ غذایی به مدت 6 هفته دریافت کردند. نمونه‌های خونی طی شرایط ناشتایی در مراحل پیش و پس‌آزمون جمع‌آوری شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس عاملی (4×2) و آزمون تی وابسته با سطح معناداری (05/0P ≤) با استفاده از نرم‌افزار SPSS صورت گرفت. نتایج پژوهش کاهش کلسترول، LDL و VLDL در گروه‌های تمرین-اسپیرولینا، اسپیرولینا از مرحلۀ پیش‌آزمون به پس‌آزمون نشان داد و کاهش LDL/HDLو CHOLS/HDL صرفاً در گروه تمرین-اسپیرولینا مشاهده شد(به ترتیب (009/0p=) و(007/0p=))، همچنین HDL صرفاً در گروه تمرین-اسپیرولینا افزایش معنا‌داری نشان داد (007/0P=). همچنین تفاوت معنادار بین‌گروهی در هیچ‌یک از متغیر‌ها بین گروه‌های تحقیق مشاهده نشد. در مجموع یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که تمرین هوازی و مکمل اسپیرولینا تا حدودی می‌تواند سبب بهبود فاکتورهای نیم‌رخ لیپیدی شود. به‌عبارتی تمرین به‌عنوان عامل اصلی به‌همراه مکمل‌دهی اسپیرولینا توانسته است تأثیر بهتری بر بهبود عوامل خطرزایی قلبی عروقی در افراد دیابتی داشته باشد.