الگوهای هماهنگی همخوانی در کودکان فارسی‌زبان با رشد واجی عادی و با اختلال براساس نظریۀ بهینگی

Abstract

مطالعۀ حاضر، هماهنگیِ همخوانی را در دو گروه کودکان فارسی‌زبان با رشد واجی عادی و با اختلال واجیِ غیر‌عضوی در چارچوب نظریه بهینگی بررسی و مقایسه کرده‌است. به‌این‌منظور، داده‌های زبانی به کمک آزمونی به نام آزمون «نام‌گذاری‌تصویر» جمع‌آوری‌‌شد. این آزمون دارای 132 تصویر است که می‌تواند به تولید 132 واژه توسط آزمون‌شونده منجر شود. تصاویر این آزمون به پنج کودک با رشد واجی عادی و پنج کودک بااختلال واجیِ غیرعضوی ارائه شد که منجر به تولید 660 واژه توسط کودکان عادی و 654 واژه توسط کودکان بااختلال شد. هر بررسی داده‌ها، شباهت‌ها و تفاوت‌هایی را در الگوی هماهنگیِ جایگاه تولید و جهت هماهنگی در دو گروه عادی و دارای اختلال را نشان می دهد. همچنین، تفاوت‌های ملاحظه‌شده در هماهنگی جایگاه تولید بین کودکان عادی فارسی‌زبان و کودکانی که زبان‌های دیگر را یاد‌می‌گیرند، تردیدهایی را در ادعای "جهانی‌بودن هماهنگی تیغه‌ای‌ها با پس‌زبانی‌ها" ایجاد کرده‌است. علاوه‌بر‌این، بررسی یافته‌های این پژوهش در نظریۀ بهینگی نشان داده‌است که محدودیت‌های هماهنگیِ مشاهده‌‌شده در زبان‌های دیگر، در زبان فارسی نیز وجود‌دارند، اما گاهی این محدودیت‌ها دارای رتبه‌بندیِ متفاوتی هستند.