جایگاه شاخص رفاه مادی در توسعه کشورهای اسلامی؛ مطالعه موردی ایران و ترکیه

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی رویکرد انسان محور اسلام در توسعه، نقش و جایگاه رفاه مادی در بهبود شاخص‌های توسعه اسلامی در میان کشورهای اسلامی با تاکید بر کشورهای ترکیه و ایران بود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و یافته‌ها نشان داد که شاخص‌های ارائه شده از سوی اسلام با شاخص‌های مرسوم جهانی مورد تایید تفاوت‌های چندانی ندارد و در واقع شاخص توسعه انسانی و شاخص توسعه انسانی اسلامی هر دو با رویکردی انسان محور با تفاوت‌های مختص به خود یک نتیجه نزدیک به هم را به همراه دارد. ایران در دهه اخیر به جهت برخی مسائل داخلی و خارجی از جمله اعمال تحریم‌های بین‌المللی از وضعیت اقتصادی مطلوب و قابل قبول برخوردار نبوده و این فشارها بی‌ثباتی‌ در سیاست و اقتصاد را در مقاطعی فراهم نموده است. این در صورتی است که ترکیه با حزب عدالت و توسعه با گرایشات اسلام‌گرایانه در دو دهه اخیر با شکوفایی و تحرک در حوزه‌های مختلف داخلی و خارجی مواجه بوده و این ثبات سیاسی و اقتصادی تبعات کاهش جزئی بوجود آمده در تولید ناخالص داخلی بر شاخص توسعه انسانی را در سال‌های اخیر خنثی نموده است. نظام‌های سیاسی حاکم بر ترکیه و ایران در سه دهه اخیر همواره گرایشات اسلام‌گرایانه داشته و به خصوص در ارتباط با دولت ترکیه این گزاره به اثبات می‌رسد که اسلام و گرایشات اسلام‌گرایانه هیچ گاه مانع رشد و توسعه نخواهد بود.