ظرفیت چرای کوتاه‌مدت و بلندمدت مراتع جنوب غربی تفت، یزد

Abstract

برای بهره‌‌برداری اصولی از مراتع، محاسبه صحیح ظرفیت چرا، از اهداف اساسی مدیریت مرتع محسوب می‌شود. در این پژوهش، ظرفیت چرای کوتاه‌مدت و بلندمدت مراتع جنوب غربی تفت، محاسبه و با روش رایج تعیین ظرفیت چرا در طرح‌های مرتع‌داری، مقایسه شد. برای این منظور، چهار رویشگاه در جنوب غربی تفت، انتخاب شد و ضمن اندازه‌‌گیری تولید علوفه گونه‌‌های مورد چرای دام، مقادیر دیگر فاکتورهای مؤثر در محاسبه ظرفیت چرا نظیر؛ کیفیت علوفه گونه‌‌ها و کلاس خوشخوراکی آن‌ها، حد بهره‌‌برداری مجاز رویشگاه‌‌ها و نیاز انرژی متابولیسمی روزانه دام غالب چرا کننده در مرتع، اندازه‌‌گیری شد. نتایج نشان داد که ظرفیت چرای محاسبه ‌شده به روش رایج در طرح‌های مرتع‌داری (1816 واحد دامی)، بیشتر از ظرفیت چرای کوتاه‌مدت (1367 واحد دامی) و بلندمدت (1030 واحد دامی) بود. این اختلاف، ناشی از عدم توجه به عوامل مؤثر در محاسبه ظرفیت چرا در طرح‌‌های مرتع‌داری است. این مسئله، سبب وجود دام مازاد شده که چرای مفرط و در نهایت تخریب مرتع را در پی دارد. بنابراین بهتر است برای محاسبه ظرفیت چرا، علاوه بر کمیت علوفه، کیفیت علوفه و نیاز انرژی متابولیسمی معادل واحد دامی چرا کننده در مرتع نیز در نظر گرفته شود. ضمن اینکه بجای یکسال اندازه‌‌گیری تولید، توصیه می‌‌شود که تولید دراز مدت مرتع، مبنای محاسبه ظرفیت چرا قرار گیرد تا تعادل دام و مرتع حفظ شده و از هدر رفت علوفه در ترسالی‌‌ها یا چرای بیش‌ از حد دام در خشکسالی‌‌ها، جلوگیری شود.