اثر سطوح مختلف نیاسین و کربوهیدرات جیره غذایی بر رشد، ترکیب لاشه و شاخص‌های بیوشیمیایی همولنف میگوی جوان وانامی (Litopenaeus vannamie)

Abstract

در این مطالعه اثر جیره­های آزمایشی حاوی سطوح مختلف کربوهیدرات و نیاسین بر شاخص­های رشد و ترکیب لاشه و شاخص­های بیوشیمیایی همولنف میگوی جوان وانامی(<em>Litopenaeus vannamie</em>)در پژوهشکده میگوی بوشهر به مدت 45 روز مورد بررسی قرار گرفت. میانگین وزن اولیه میگوها 33/0±5 گرم و پرورش در تانک­های 300 لیتری و در 8 تیمار انجام شد. تغذیه 4 بار در روز و با استفاده از جیره آزمایشی فرموله شده حاوی دو سطح 15 و 30 درصد کربوهیدرات و سه سطح 100، 150 و 200 میلی­گرم در کیلوگرم نیاسین انجام شد. همچنین دو تیمار 30 و 15 درصد کربوهیدرات بدون نیاسین به عنوان شاهد استفاده شد. در انتهای دوره، شاخص­های رشد، ترکیب لاشه و شاخص­های بیوشیمیایی همولنف در تیمارها اندازه­گیری شد. بهترین عملکرد رشد شامل بالاترین مقدار وزن نهایی (5/0±05/14 گرم)، طول نهایی (05/0±38/13 سانتی متر) و نرخ رشد ویژه (07/0±23/2 درصد) در تیمار حاوی 15 درصد کربوهیدرات و 100 میلی­گرم نیاسین در هر کیلوگرم غذا اندازه­گیری شد (05/0p <). همچنین بالاترین مقدار گلوگز (mg/dL 88/0±66/53)، لیپوپروتئین­های پر چگالی (HDL) (mg/dL 57/0±27) و پروتئین کل (mg/dL 17/0­±90/10) در تیمار حاوی 15 درصد کربوهیدرات و 100 میلی­گرم نیاسین در هر کیلوگرم غذا بود (05/0p <). از طرفی بالاترین مقدار پروتئین لاشه در تیمارهای حاوی 15 درصد کربوهیدرات و مقدار 100 تا 150 میلی­گرم نیاسین در کیلوگرم جیره غذایی مشاهده شد (05/0p <). همچنین با کاهش مقدار کربوهیدرات جیره غذایی مقدار چربی لاشه کاهش یافت (05/0p <). لذا نتایج نشان داد که سطح پایین کربوهیدرات به همراه 100 میلی­گرم نیاسین در کیلوگرم جیره غذایی میگوی جوان وانامی سبب اثرگذاری مطلوب بر رشد، ترکیب لاشه و سلامت میگوهای جوان وانامی می شود.