افزودن میوه بلوط ایرانی (Quercus brantii) به جیره غذایی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio Linnaeus, 1758 ) و اثرات آن بر عملکرد رشد، ترکیبات لاشه و مقاومت در برابر تنش شوری

Abstract

در این تحقیق، تاثیر افزودن آرد میوه بلوط ایرانی بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و مقاومت در برابر تنش شوری در ماهی کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفت. شش تیمار غذایی شامل: 1- فاقد بلوط و اتوکلاو نشده، 2- فاقد بلوط و 2 دقیقه اتوکلاو شده، 3- فاقد بلوط و10دقیقه اتوکلاو شده، 4- حاوی ده درصد بلوط و اتوکلاو نشده، 5- حاوی ده درصد بلوط و2دقیقه اتوکلاو شده و 6- حاوی ده درصد بلوط و10دقیقه اتوکلاو شده در نظر گرفته شد. بعد از 6 هفته نتایج نشان داد که وزن و طول کل در تیمار 2 از بقیه بیشتر بود. این افزایش نسبت به تمام تیمار ها بجز 4 معنی دار بود (05/0>P). اتوکلاو کردن غذا سبب کاهش معنی دار پروتئین و افزایش معنی دار رطوبت لاشه گردید و این اثر با افزایش مدت اتوکلاو تشدید شد. اتوکلاو کردن کوتاه مدت باعث افزایش معنی دار چربی لاشه گردید در حالیکه اتوکلاو کردن طولانی مدت، منجر به کاهش معنی دار آن شد. افزودن آرد بلوط به جیره غذایی به طور معنی دار سبب کاهش پروتئین و چربی لاشه و افزایش رطوبت آن گردید. بر این اساس اگر چه تفاوت معنی داری بین وزن نهایی ماهیان تیمارهای 1 و 4 وجود نداشت اما جایگزینی آرد گندم با آرد بلوط در سطح 10 درصد نامطلوب بود. در جیره های اتوکلاو نشده و یا اتوکلاو شده به مدت کوتاه، آرد بلوط سبب کاهش معنی دار خاکستر لاشه شد. بیشترین میزان بقا در برابر تنش شوری در تیمار 2 و کمترین میزان بقا در تیمارهای 1 و 6 مشاهده گردید. زمانیکه از اتوکلاو (حرارت) در ساخت غذا استفاده شد، افزودن آرد بلوط به جیره غذایی سبب کاهش معنی دار میزان بقا در برابر تنش شوری گردید. به طور کلی با توجه به عملکرد رشد، ترکیب لاشه و میزان مقاومت ماهی کپور در برابر تنش، مطالعه مصرف آرد بلوط در سطوح کمتر از 10 درصد جیره توصیه می شود.