نقش آموزش‌های بین‌المللی در دیپلماسی عمومی؛ تجربه استرالیا

Abstract

امروزه بسیاری از کشورهای جهان با توجه به ضرورت‌های سیاسی، بین‌المللی می‌کوشند تا از عناصر دیپلماسی عمومی در کنار دیپلماسی رسمی برای پیشبرد اهداف ملی بهره ببرند. دیپلماسی فرهنگی همواره یک عنصر اصلی دیپلماسی عمومی بوده است و آموزشهای بین المللی بخش عمده ای از فعالیت های فرهنگی بین المللی هستند که نخبگان و فرهنگ والا را مخاطب قرار می‌دهد. ماهیت اقتصادی و سودآور آموزش‌های بین‌المللی باعث شده تا کارکردهای دیپلماسی عمومی آن‌ها مورد غفلت قرار گیرد. این تحقیق در پی پاسخ به این سوال است که آیا آموزشهای بین المللی می تواند یک ابزار قدرت نرم و دیپلماسی عمومی در خدمت سیاست خارجی قرار گیرد؟. در این مقاله با استفاده از رهیافت دیپلماسی عمومی به بررسی نقش فعالیت های فرهنگی و آموزشی در افزایش قدرت نرم پرداخته می شود و از تجربه کشور استرالیا به عنوان یکی از کشورهای پیشرو در کاربرد آموزش‌های بین‌المللی و دانشگاهی به عنوان قدرت نرم استفاده می شود.