تاثیر لیتواستراتیگرافی سازند گچساران بر عملکرد جدایشی آن در تاقدیس‌های فرادیواره ای گسل پیشانی زاگرس درفروافتادگی دزفول جنوبی

Abstract

ویژگی های مکانیکی پوشش رسوبی عامل اصلی کنترل کننده سبک دگرریختی در کمربندهای چین‌-رانده است. حضور لایه‌های شکل‌پذیر به عنوان افق جدایشی در میانه توالی رسوبی زاگرس باعث دگرریختی ناهماهنگ و تفاوت بین هندسه چین‌ها در سطح نسبت به عمق می‌شوند. سازند گچساران یکی از مهمترین افق های جدایشی در کمربند چین‌-رانده زاگرس است. در این مطالعه با تلفیق داده‌های میدانی و زیرسطحی (برش‌های لرزه‌ای دو بعدی، نقشه‌های هم‌تراز زیرسطحی و داده‌های چاه‌های حفاری)، اثر عملکرد جدایشی سازند گچساران بر سبک چین‌خوردگی و گسلش در تاقدیس‌های آغاجاری، پازنان، رگ‌سفید، بی‌بی‌حکیمه، سولابدر و نرگسی در فروافتادگی دزفول جنوبی و در مجاورت پهنه گسل پیشانی زاگرس مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان دادند که تغییرات لیتولوژیکی سازند گچساران عامل اصلی کنترل کننده رفتار جدایشی آن در حین چین‌خوردگی است. با افزایش ضخامت نمکدر سازند گچساران عملکرداین سازند به صورت افق جدایشی موثرتر می گردد و با جابجایی بیشتر محور چین‌ها و ناهماهنگی در سطح نسبت به عمق و تغییر سبک چین‌خوردگی همراه می شود.