نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعلیزاده, بهرامfa_IR
dc.contributor.authorجنت مکان, نداfa_IR
dc.contributor.authorقلاوند, هرمزfa_IR
dc.contributor.authorغبیشاوی, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T12:59:56Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T12:59:56Z
dc.date.available1399-07-09T12:59:56Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T12:59:56Z
dc.date.issued2012-09-22en_US
dc.date.issued1391-07-01fa_IR
dc.date.submitted2011-12-03en_US
dc.date.submitted1390-09-12fa_IR
dc.identifier.citationعلیزاده, بهرام, جنت مکان, ندا, قلاوند, هرمز, غبیشاوی, علی. (1391). زمین شیمی و چینه‌نگاری سکانسی سازند پابده در میدان نفتی منصوری، جنوب‌غرب ایران. زمین شناسی کاربردی پیشرفته, 2(3), 27-40.fa_IR
dc.identifier.issn2251-7057
dc.identifier.urihttp://aag.scu.ac.ir/article_11574.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/432474
dc.description.abstractهدف از این مطالعه ارزیابی پتانسیل هیدروکربوری سازند پابده میدان منصوری به عنوان سنگ­منشاء احتمالی در چهارچوب چینه­نگاری سکانسی است. قالب چینه­نگاری سکانسی سازند پابده با استفاده از لاگ GR چاه­های مورد مطالعه در نرم­افزار Cyclolog 3.2 تهیه و واحدهای رسوبی هم­زمان در این سازند مشخص گردیدند. جهت تعیین سیستم­تراکت­های نهشتی و ارزیابی پتانسیل هیدروکربوری سازند پابده از داده­های ژئوشیمی­آلی استفاده شد. مطالعه حاضر وجود دو سکانس رسوبی رده 2 را در سازند پابده نشان داد؛ سیستم تراکت پسرونده سکانس اول در زمان پالئوسن پسین تا ائوسن میانی نهشته شده و سکانس دوم در زمان ائوسن بصورت سیستم تراکت پیشرونده شکل گرفته ­است<span style="font-family: Calibri;">.</span> وجود شیل­های قهوه­ای و بکارگیری مقایسه نمودار فیتان/پریستان ـ اندیس هموفان C<sub>35</sub> نیز افزایش سطح آب دریا و وجود پیشروی را در این زمان تأیید می­کند. در نهایت در بخش فوقانی این سازند سیستم تراکت پسرونده سکانس دوم با سن الیگوسن پیشین تشخیص داده شد. بررسی­های انجام شده نشان داد که سازند پابده از نظر پتانسیل هیدروکربوری یکنواخت نبوده و می­توان آن را به سه بخش تقسیم نمود. ارتباط خوبی بین تغییرات نسبی سطح آب و تغییرات پتانسیل هیدروکربوری دیده شد. در بخش میانی (زمان ائوسن پسین) در زمان بالا بودن سطح نسبی تراز آب دریا مقدار TOC حدوداً تا %5 افزایش یافته است. در این بخش، مواد­آلی عمدتاً کروژن نوع II بوده و توانایی تولید نفت را دارد. در حالیکه در بخش­های زیرین و فوقانی با توجه به پایین­تر بودن سطح نسبی تراز آب در مقایسه با بخش میانی، مقدار TOC حدوداً %2 ـ 5/0 بوده و مواد­آلی عمدتاً کروژن نوع III است. همچنین این بخش­ها در سازند پابده پتانسیل تولید گاز را دارند. با استفاده از تطابق چینه­نگاری سکانسی و زون­بندی انجام شده سازند پابده در چاه 6 منصوری، در سایر چاه­های 31، 27، 21، 16، 14، 25، 15، 20 و 28 که داده ژئوشیمی وجود نداشت دنبال شده و توزیعشان در سرتاسر میدان منصوری پیش­بینی شد. صحت­سنجی نتایج نیز این روش را تأیید نمود. درنهایت آشکار شد که زون دارای پتانسیل تولید بالاتر در بخش میانی سازند پابده در کل میدان منصوری قرار دارد. <br /><br clear="all" />fa_IR
dc.format.extent2414
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه شهید چمران اهوازfa_IR
dc.publisherShahid Chamran University of Ahvazen_US
dc.relation.ispartofزمین شناسی کاربردی پیشرفتهfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Advanced Applied Geologyen_US
dc.subjectکلمات کلیدی: سازند پابدهfa_IR
dc.subjectمیدان نفتی منصوریfa_IR
dc.subjectراک­ایولfa_IR
dc.subjectچینه­نگاری سکانسیfa_IR
dc.subjectCyclolog 3.2fa_IR
dc.titleزمین شیمی و چینه‌نگاری سکانسی سازند پابده در میدان نفتی منصوری، جنوب‌غرب ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیات علمی گروه زمین شناسی دانشکده علوم زمین دانشگاه شهید چمران اهواز و مرکز پژوهش زمین شناسی و زمین شیمی نفتfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد گروه زمین شناسی دانشکده علوم زمین دانشگاه شهید چمران اهوازfa_IR
dc.contributor.departmentمدیر اکتشافات شرکت ملی نفت ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاداره زمین شناسی شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوبfa_IR
dc.citation.volume2
dc.citation.issue3
dc.citation.spage27
dc.citation.epage40


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد