بررسی تنوع ژنتیکی چهار نژاد از گوسفندان موجود در ایران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره‌ای

Abstract

با توجه به اهمیت شناسایی و حفظ تنوع ذخایر ژنتیکی کشور، چهار جمعیت از نژادهای گوسفند موجود در ایران (پاکستانی (25 رأس)، کرمانی (102 رأس)، ایران‌بلک (44 رأس) و لری‌بختیاری (25 رأس)) با استفاده از 4 نشانگر ریزماهواره‌ای (McMA2، HSC، OarHH35 و BM6444) از نظر تنوع ژنتیکی بررسی شدند. استخراج DNA ژنومی از تعداد 196 نمونه خون به روش نمکی بهینه ‌شده، انجام شد و واکنش‌های PCR با استفاده از چهار جفت آغازگر اجرا شد. نتایج نشان داد که تمامی جایگاه‌ها چندشکل هستند. تعادل هاردی- واینبرگ به روش آزمون مربع کای نشان داد که برخی ترکیبات مختلف جایگاه‌ها- جمعیت در حالت عدم تعادل قرار داشتند (05/0>P). بیش‌ترین تعداد آلل مشاهده ‌شده مربوط به جایگاه HSC در جمعیت پاکستانی (14 آلل) و کم‌ترین تعداد نیز از آن جایگاه HSC در جمعیت‌های کرمانی و ایران‌بلک (7 آلل) بود. حداکثر محتوای اطلاعات چندشکلی (PIC) در حالت ترکیب جمعیت- جایگاه برای جایگاه‌های McMA2، HSC، OarHH35 و BM6444 به‌ترتیب 9/0، 87/0، 87/0 و 86/0 بودند. در مجموع می‌توان نتیجه گرفت که جمعیت‌های گوسفند مورد بررسی در این تحقیق با توجه به جایگاه‌های مورد مطالعه، از تنوع ژنتیکی نسبتاً بالایی برخوردارند.