نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authoryousefvand, maryamfa_IR
dc.contributor.authorعباسی, سعیدfa_IR
dc.contributor.authorچقامیرزا, کیانوشfa_IR
dc.contributor.authorبهرامی نژاد, صحبتfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T12:59:02Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T12:59:02Z
dc.date.available1399-07-09T12:59:02Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T12:59:02Z
dc.date.issued2015-05-22en_US
dc.date.issued1394-03-01fa_IR
dc.date.submitted2014-03-18en_US
dc.date.submitted1392-12-27fa_IR
dc.identifier.citationyousefvand, maryam, عباسی, سعید, چقامیرزا, کیانوش, بهرامی نژاد, صحبت. (1394). تنوع ژنتیکی جمعیت‌ قارچ Gaeumannomyces graminis var tritici در استان کرمانشاه. دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی), 6(1), 97-105.fa_IR
dc.identifier.issn2476-6313
dc.identifier.issn2476-566X
dc.identifier.urihttps://ab.basu.ac.ir/article_1205.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/432200
dc.description.abstractبیماری پاخوره غلات ناشی از  Gaeumannomyces graminis (Sacc.) Arx & Oliver مخرب­ترین بیماری ریشه­ی غلات در سراسر جهان است که از نقاط مختلف کشور از جمله استان کرمانشاه گزارش شده است. در این مطالعه، طی فصل زراعی 89-88، بیش از 300 مزرعه گندم و جو در نقاط مختلف استان کرمانشاه مورد بازدید قرار گرفته و نمونه‌ها­ی آلوده که نشانه‌های خوشه سفیدی و سر سفیدی نشان می­دادند جمع­آوری گردید. پس از کشت و جداسازی قارچ­های بیمارگر، وجود قارچ G. graminis در 139 مزرعه گندم و جو به اثبات رسید که بیانگر شیوع بیماری پاخوره گندم در حدود نیمی از مزارع بازدید شده می­باشد. از بین جدایه­های به‌دست آمده، 97 جدایه‌ی G. graminis با توزیع جغرافیایی مناسب جهت مطالعات بعدی انتخاب گردید. به منظور حصول اطمینان از صحت شناسایی جدایه‌های به دست آمده، از دو جفت آغازگر شامل NS5:GGA-RP و  NS5:GGT-RPبرای شناسایی و تفکیک واریته­های بیمارگر استفاده شد. از بین 97 جدایه­ی مذکور، 84 جدایه با تکثیر دو قطعه 410 و 400 جفت‌بازی به ترتیب توسط آغازگرهای NS5:GGT-RP و NS5:GGA-RP، به عنوان G. graminis var. tritici شناسایی شدند، اما در سایر جدایه‌ها آغازگرهای مذکور قادر به تکثیر هیچ قطعه‌ای نبودند. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی جدایه­های G. graminis عامل بیماری پاخوره غلات، 54 جدایه با در نظر گرفتن پراکنش جغرافیایی انتخاب و با استفاده از روش انگشت نگاری مولکولی ISSR مورد مطالعه قرار گرفتند. از مجموع 20 آغازگر ISSR، 10 آغازگر که چند شکلی و تکرارپذیری بالایی نشان دادند، برای تکثیر DNA جدایه­های منتخب به کار گرفته شدند. دندروگرام حاصل از تجزیه خوشه­ای داده‌های حاصل، جدایه­ها را به سه گروه تقسیم نمود. اما هیچ ارتباط روشن و واضحی بین گروه­بندی خوشه‌ای و پراکنش جغرافیایی جدایه‌ها وجود نداشت. نتایج این مطالعه نشان داد که نشانگر ISSR نشانگر مناسبی برای بررسی تنوع ژنتیکی در جدایه­های G. graminis var. tritici می‌باشد.fa_IR
dc.format.extent519
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه بوعلی سیناfa_IR
dc.relation.ispartofدوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)fa_IR
dc.subjectانگشت نگاری ژنومیfa_IR
dc.subjectپوسیدگیfa_IR
dc.subjectطوقه و ریشه گندمfa_IR
dc.subjectقارچ شناسیfa_IR
dc.titleتنوع ژنتیکی جمعیت‌ قارچ Gaeumannomyces graminis var tritici در استان کرمانشاهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeعلمی - پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانش‌آموخته کارشناسی‌ارشد بیماری‌شناسی گیاهیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه گیاهپزشکی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی، کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی، کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی، کرمانشاهfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue1
dc.citation.spage97
dc.citation.epage105


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد