بررسی و تحلیل فرآیندهای واجی در نظام آوایی گونۀ زبانی طُرود

Abstract

زبان­های محلی ایران‌زمین، گنجینه­ای بی­مانند و ذخیره­ای تمام نشدنی برای رشد و پیشرفت زبان فارسی به شمار می­آید. تحلیل نظام آوایی در گونۀ زبانی طرود از توابع شهرستان شاهرود که برای نخستین بار در این مقاله بدان پرداخته‌شده، ظرافت­ها و حلاوت­های این گونۀ زبانی را آشکار می­سازد. هدف از این پژوهش نشان دادن وجوه اختلاف و اشتراک آوایی گونۀ زبانی طرود با فارسی معیار در چارچوب فرآیند­های واجی است تا در نتیجۀ فرآیندهای واجی کاهش، افزایش، ابدال، قلب­ و ادغام که در این گونۀ ­زبانی وجود دارد - اما در حال حاضر در فارسی معیار به چشم نمی­خورد- نشان داده ­شود. مبنای این مقایسه بر اساس­ الگوهای رایج زبان­شناسی بوده و گرد­آوری داده­ها به روش پرسش و پاسخ، مصاحبه با گویشوران بومی انجام‌شده است. این پژوهش بر آن است تا با بررسی سیر تحولات آوایی در گونۀ زبانی مورد پژوهش و تطبیق آن با فارسی معیار، نسبت این دو را بسنجد و از خلال بررسی تأثیر فرآیند­های واجی در آن، واژگان گویشی کهن فعال را شناسایی نماید و در گشودن گره­های زبانی و ادبی متون کهن به کار بندد.