بازشناسی و توصیف گویش اردستانی

Abstract

مقاله‌ی حاضر به بررسی و توصیف «گویش اردستانی» می‌پردازد. اردستان در شمال شرق اصفهان واقع شده است و با شهرهای گرمسار، کوهپایه‌ی اصفهان، شهرستان اصفهان، نائین، نطنز، آران و بیدگل همسایه است. گویش اردستانی در مجموعه‌ای همسان به‌نام گویش‌های مرکزی ایران قرار دارد. در مجموعه‌گویش‌های ایران مرکزی، «گویش اردستانی» به همراه گویش‌های انارکی، بهدینی، نائینی، زفره‌ای و کلیمیان یزد و کرمان جزء «گویش‌های جنوب شرقی» دسته‌بندی می‌شود. گویش‌های مرکزی ایران خود در مجموعه‌ی بزرگتری به‌نام «گویش‌های ایرانی غربی» قرار دارد. <br />«گویش اردستانی» به لحاظ آوایی از گویش‌های پیچیده‌‌‌ی ایرانی است و متأسفانه به‌جز دو مقاله‌ی خارجی از «هارولد بیلی» و «پی‌یر لکوک» تاکنون کار شایان و ارجمندی درباره‌ی آن انجام نگرفته است. این پژوهش «گویش اردستانی» را در سه سطح آوایی، صرفی و نحوی بررسی و توصیف می‌کند