مطالعه ی رابطه ی حداقل دستمزد بر فقر در ایران

Abstract

حداقل دستمزد یکی از متغیرهای مهم سیاست­های بازار کار در سطح جهانی است. زیرا یکی از اهداف مهم اقتصادی­–­اجتماعی دولت­ها، حمایت و پیشتبانی از نیروی کار جهت حفظ و ارتقای قدرت خرید و رفاه زندگی و تأمین امنیت شغلی آنان با استفاده از اهرم حمایتی حداقل دستمزد می­باشد .به دلیل ارتباط میان حداقل دستمزد و کاهش سطح فقر این سیاست به یکی از ابزار اصلی جهت کاهش فقر در میان اکثر کشورها تبدیل شده است. هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه­ی حداقل دستمزد بر فقر در اقتصاد ایران می­باشد. در این مطالعه برای انجام آزمون همگرایی و تخمین مدل از الگوی خود توضیح با وقفه‌های گسترده (ARDL) استفاده شده است. برای این منظور، داده­های سری زمانی سالانه اقتصاد ایران طی دوره­ی 1387-1363 به کار گرفته شده است. طی دوره مورد بررسی یافته­های پژوهش نشان می­دهد که رابطه میان حداقل دستمزد و نرخ فقر منفی و معنی­دار می­باشد. می­توان نتیجه گرفت که دولت با افزایش حداقل دستمزد، ضمن حفظ قدرت خرید کارگران در شرایط تورمی، نرخ فقر را به طور معنی داری کاهش دهد.