تنوع بخشی در درآمدهای مالیاتی دولت در ایران با هدف ثبات درآمدی با استفاده از رویکرد تئوری پورتفوی

Abstract

تنوع بخشی به منابع درآمدها اعمال یک سیاست استراتژیک در اقتصاد و مدیریت می­باشد. با تنوع بخشی امکان دسترسی با ثبات­تر و انعطاف­پذیرتری به اهداف و کارکردهای مدیریت مالی فراهم می­شود. در این تحقیق هدف اصلی مطالعه، یافتن اثر تنوع بخشی درآمدی در درآمدهای مالیاتی دولت بر روی ثبات درآمدی و کاهش ریسک پورتفوی درآمدهای مالیاتی دولت می­باشد. در این مقاله با استفاده از داده­های آماری مربوط به عملکرد مالیات­های مستقیم و غیرمستقیم و بندهای اصلی آنها در ایران برای دوره زمانی 1357 تا 1390 به صورت سالانه سهم بهینه مالیات­ها تخمین و تحلیل­های لازم بر اساس مدل پورتفوی صورت گرفته است. نتایج به دست آمده حکایت از این امر دارد که پورتفوی مالیاتی دولت هم با استفاده از مالیات­های مستقیم و غیرمستقیم و هم با استفاده از بندهای اصلی این مالیات­ها با پورتفوی بهینه متفاوت است.