تحلیل عوامل مؤثر بر نگرش و گرایش جوانان به تعاون مطالعه موردی شرکتهای تعاونی استان زنجان

Abstract

بنیان همبستگی جامعه و تحکیم استقلال و اقتدار ملی را می‌توان در کیفیت و کمیت اشتغال در آن جامعه دید. با توجه به ابلاغ سیاستهای اصل 44 قانون اساسی، وزارت تعاون در حکم متولی اشتغال در کشور تعیین شده است. بررسی روند رشد تعاونیها در کشور مبین رشد کمّی خوب این بخش است، با این حال وجود تعداد زیادی تعاونی غیرفعال نشاندهنده عدم‌توسعه‌کیفی‌آنها در کنار رشد کمی است. با عنایت به نقش دانش و نگرش اعضای تعاونیها نسبت به روحیه کار جمعی و تعاون در موفقیت آنها، بررسی و تحلیل آن در رفع مشکلات این بخش‌ضروری‌است. با توجه‌به این ضرورت، هدف مطالعه حاضر تحلیل نگرش اعضای تعاونیها (در قالب 18 گویه) نسبت‌به تعاون‌است. برای‌رسیدن‌به‌این هدف، از روش توصیفی- همبستگی و ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق را اعضای جوان تعاونیهای فعال و غیر فعال استان زنجان در سال 1388 تشکیل می‌دهند. یافته‌ها نشان می‌دهد که 7/57 درصد اعضا دارای نگرش مثبت و 3/42 درصد دارای نگرش منفی به تعاونند. همچنین بین نگرش جوانان عضو تعاونیهای فعال و جوانان عضو تعاونیهای غیرفعال نسبت به بخش تعاون تفاوت معنی‌داری وجود دارد. نتایج آزمون همبستگی نیز مبین این است که بین نگرش به تعاون با متغیرهای سن، تعداد افراد خانوار، حمایتهای خانوادگی و پرداخت تسهیلات بر اساس تعداد اعضای تعاونی رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد و برپایه آزمون رگرسیون خطی چندمتغیره، این متغیرها 49 درصد تغییرات متغیر وابسته نگرش به تعاون را تبیین کرده‌اند.