• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • پژوهش در علوم بالینی
    • دوره 2, شماره (4-3)
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • پژوهش در علوم بالینی
    • دوره 2, شماره (4-3)
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    بررسی بیان نشانگر p21 در کارسینوم اوروتلیال مثانه و ارتباط آن با خصوصیات هیستوپاتولوژی

    (ندگان)پدیدآور
    موحدی نیا, سجادهمهرآزما, میتراندرمحمدی, سهیلاابوالحسنی, مریمموحدی نیا, محمدمجد, زهراعسگری, مژگانصداقتی, فرنوش
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    1013.کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    اصیل پژوهشی
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    مقدمه:علاوه بر عوامل بالینی و بافت‌شناسی که قادر به افتراق درجات پایین از بالا در تومور اوروتلیال مثانه هستند، تعدادی نشانگر زیستی نیز مطرح شده‌اند که ممکن است در ارزیابی درجه، پیامد و پیش‌آگهی تومور مفید باشند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بیان بیش از اندازه نشانگر p21 با درجه هیستولوژیک، پیش‌آگهی و عود کارسینوم اوروتلیال مثانه بود. شیوه مطالعه: در این مطالعه مقطعی، بلوک‌های پارافینه 356 بیمار جمع‌آوری گردید. نقاط توموری بافت از بلوک اصلی انتخاب و بر روی بلوک ریزآرایه بافتی (Tissue microarray یا TMA) گیرنده سوار شد. رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی برای نشانگر p21 انجام گرفت. شدت و گستردگی رنگ‌آمیزی برای این نشانگر با استفاده از روش ترکیبی و نیمه کمی [به نام معیار Histochemical Score (H-Score)] توسط دو پاتولوژیست تعیین شد. یافته‌ها:بیان p21 در تومورهای درجه بالا و پایین تفاوت معنی‌داری با یکدیگر داشت؛ به طوری که بیان p21 بر اساس H-Score در گروه با تومور درجه بالا به طور معنی‌داری بیشتر از درجه پایین بود (91.06 ± 153.85 در برابر 82.20 ± 130.01). مطابق با تحلیل سطح زیر منحنی  (ROC) Receiver operating characteristic ، بیان نشانگر p21 (بر اساس H-Score) ارزش بالایی در تمایز موارد درجه بالا از درجه پایین داشت (0.596 =P=0.002 ،ROC). بر همین اساس، بهترین نقطه برش برای نشانگر فوق در تمایز این دو، 92.5 به دست آمد که حساسیت، 67.7 درصد و ویژگی، 44.7 درصد بود. با توجه به نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک چند متغیره در ارزیابی عوامل مرتبط با عود تومور، وجود الگوی غیر پاپیلری (نسبت احتمال: 6.363، 0.001 = P) پیش‌بینی کننده عود می‌باشد. نتیجه‌گیری: با تعیین H-Score نشانگر p21، تمایز درجه بالا و پایین تومور با حساسیت و ویژگی قابل قبولی امکان‌پذیر خواهد بود. وجود الگوی غیر پاپیلری، ارزش بالایی در پیش‌بینی عود تومور دارد.
    کلید واژگان
    کارسینوم اوروتلیال
    تومور مثانه
    p21
    ایمنوهیستوشیمی
    نشانگر زیستی
    پیش‌آگهی
    پاتولوژی

    شماره نشریه
    43
    تاریخ نشر
    2017-09-23
    1396-07-01
    ناشر
    دانشگاه علوم پزشکی کرمان
    Vesnu Publications
    سازمان پدید آورنده
    پاتولوژیست، مرکز تحقیقات پاتولوژی و سلول‌های بنیادی و گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی افضلی‌پور، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان و گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
    استاد، مرکز تحقیقات انکوپاتولوژی و گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
    پاتولوژیست، گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
    دانشیار، مرکز تحقیقات انکوپاتولوژی و گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
    دانشجوی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
    دانشیار، مرکز تحقیقات انکوپاتولوژی و گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
    دانشیار، مرکز تحقیقات انکوپاتولوژی و گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
    دستیار، گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

    شاپا
    ‪2588-4174
    URI
    https://dx.doi.org/10.22122/ajcr.2017.57248
    http://ajcr.kmu.ac.ir/article_57248.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/425944

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب