سنتز پلی متیل متاکریلات حاوی نانوذرات سیلیکا با روش بسپارش تعلیقی درجا جهت مصرف در صنایع روکش
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
1.160 مگابایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
در این پژوهش ابتدا بسپارش تعلیقی درجا و با استفاده ازغلظت بهینه شده پلی وینیل پیرولیدون به عنوان عامل سطح فعال و آغازگر آزو بیس ایزو بوتیرونیتریل ، در محیط آبی انجام شد، که با حداقل مقدار ژل همراه بود. در مرحله بعدی نانوذرات سیلیکا توسط فرآیند جفت شدن اصلاح شد و به کمک دستگاه فراصوت در ماتریس بسپاری به طور یکنواخت پخش گردید. در پایان بسپارش، دانه های نانوکامپوزیت پلی متیل متاکریلات/ سیلیکا جمع آوری ، خشک و در یک حلال هیدروکربنی حل می شود و بعنوان یک رزین حل شدند و رزینی با محتوای جامد 30% شده اند. برای انواع روکش های پلیمری مثل ...و ABS و PVC ، به کار گرفته شده اند. تصاویر ارائه شده با دستگاه میکروسکوپ الکترونی عبوری حاکی از پخش یکنواخت نانو ذرات در ماتریس بسپاری می باشد. نتایج طیف طیف سنجی فرو قرمز ساختار شیمیایی نانوذرات سیلیکا و بسپار را بخوبی نشان داده است. نتایج حاصل از کروماتوگرافی ژل- تراوایی حاکی از افزایش متوسط وزن مولکولی محصول پلیمری محتوی نانوذرات می باشد. آنالیز گرماسنجی روبشی تفاضلی نشان داد، نمونه هایی که حاوی 2% وزنی نانو ذرات سیلیکا می‌باشند، دمای انتقال شیشه ای آن ها به مقدار 7oC افزایش یافته است. اندازه گیری میزان انتقال نور، گویای کاهش بسیار جزئی عبوردهی نور در نمونه های حاوی 2% وزنی نانو ذرات بود.
کلید واژگان
نانوکامپوزیت پلی متیل متاکریلات/سیلیکابسپارش تعلیقی درجا
روکش بسپاری
پلی وینیل پیرولیدون
مواد پلیمری و رزینها
شماره نشریه
17تاریخ نشر
2016-08-221395-06-01
ناشر
انجمن علمی رنگ ایرانسازمان پدید آورنده
گروه شیمی دانشکده علوم پایه، دانشگاه ارومیه، ارومیهپژوهشکده رنگ و پلیمر، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران
گروه شیمی دانشکده علوم پایه، دانشگاه ارومیه، ارومیه
