نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسیمبر, رضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T12:27:22Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T12:27:22Z
dc.date.available1399-07-09T12:27:22Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T12:27:22Z
dc.date.issued2018-02-20en_US
dc.date.issued1396-12-01fa_IR
dc.date.submitted2017-12-24en_US
dc.date.submitted1396-10-03fa_IR
dc.identifier.citationسیمبر, رضا. (1396). انقلاب اسلامی و دیپلماسی فرهنگی: از نظریه تا عمل. اندیشه سیاسی در اسلام, 4(14), 47-67.fa_IR
dc.identifier.issn2423-7973
dc.identifier.issn2588-4999
dc.identifier.urihttp://andishehsiyasi.ri-khomeini.ac.ir/article_65303.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/422368
dc.description.abstractدیپلماسی فرهنگی در ارتباط با ایجاد ذهنیت مناسب در مخاطبان فرهنگی است، اگر بخواهیم که یک دیپلماسی فرهنگی مؤثری داشته باشیم باید که تلاش کنیم اول خودمان را خوب بشناسیم و موفق شویم که ذهنیت مناسبی را در مخاطبان دیپلماسی فرهنگی ایجاد کنیم، اما اگر این ذهنیت، خدشه‌دار باشد قطعاً ارتقای دیپلماسی فرهنگی بسیار مشکل و پر چالش خواهد بود. استفاده از فرهنگ و به خدمت گرفتن ابزارهای فرهنگی در دیپلماسی در مقایسه با ابزارها و اهرم‌های رایج دیگر در روابط بین‌الملل دارای مزایایی است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از مواجه‌شدن با مقاومت کمتر در جوامع و کشورهای مقصد، عاری بودن دیپلماسی فرهنگی از لحنی خصمانه در کنار جذابیت، حضور جدی‌تر بازیگران غیررسمی، نهادهای مدنی و اشخاص حقیقی و حقوقی غیردولتی. دیپلماسی فرهنگی بیشتر به دنبال کشف، تعریف و ترویج ارزش‌ها و منافع مشترک و جهان‌شمول و سپس، تأمین منافع ملی در چارچوب این ارزش‌ها و منافع مشترک است. دیپلماسی فرهنگی می‌تواند خلاقانه‌تر، انعطاف‌پذیرتر و حتی فرصت‌طلبانه‌تر از دیپلماسی کلاسیک و سنتی در بسیاری از حوزه‌ها طراحی و اجرا گردد. در این‌باره می‌توان گفت دیپلماسی فرهنگی با سهولت بیشتری در همه لایه‌های جامعه رسوخ می‌کند و کمک می‌کند تا نوعی اعتمادسازی در میان مردم و دیگر کشورها ایجاد نماید و در این صورت قدرت آفرین نیز خواهد بود؛ اما همه این‌ها زمانی متحقق می‌شود که کشور صادرکننده فرهنگ خود از پیش‌نیازهای اولیه و لازم در توانایی‌های درونی کشور خود برخوردار باشد مقاله حاضر ضمن معناسازی دیپلماسی فرهنگی، درصدد است تا به شاخصه‌های دیپلماسی فرهنگی ایران بپردازد. جمهوری اسلامی ایران توانایی‌های زیادی در این خصوص دارد که به‌شرط توانمندی‌های درونی و استفاده بهینه از مؤلفه‌های فرهنگی می‌تواند به ارتقای پارامترهای قدرت نرم در دیپلماسی ایرانی و نهایتاً منافع ملی کمک کند.fa_IR
dc.format.extent431
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشکده امام خمینی (س) و انقلاب اسلامیfa_IR
dc.relation.ispartofاندیشه سیاسی در اسلامfa_IR
dc.relation.ispartofThe Journal of Political Thought in Islamen_US
dc.subjectدیپلماسی فرهنگیfa_IR
dc.subjectشناخت منfa_IR
dc.subjectجمهوری اسلامی ایرانfa_IR
dc.subjectشاخصه‌های دیپلماسی فرهنگیfa_IR
dc.subjectساختارهای فرهنگیfa_IR
dc.titleانقلاب اسلامی و دیپلماسی فرهنگی: از نظریه تا عملfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل دانشگاه گیلانfa_IR
dc.citation.volume4
dc.citation.issue14
dc.citation.spage47
dc.citation.epage67


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد