نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorافرائی بندپی, محمد علیfa_IR
dc.contributor.authorطالشیان, حسینfa_IR
dc.contributor.authorبهروز خوش قلب, محمد رضاfa_IR
dc.contributor.authorپورغلام, رضاfa_IR
dc.contributor.authorکیمرام, فرهادfa_IR
dc.contributor.authorپرافکنده, فرخfa_IR
dc.contributor.authorفضلی, حسنfa_IR
dc.contributor.authorاسدالهی, محمودfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T12:26:51Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T12:26:52Z
dc.date.available1399-07-09T12:26:51Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T12:26:52Z
dc.date.issued2015-02-20en_US
dc.date.issued1393-12-01fa_IR
dc.date.submitted2013-02-18en_US
dc.date.submitted1391-11-30fa_IR
dc.identifier.citationافرائی بندپی, محمد علی, طالشیان, حسین, بهروز خوش قلب, محمد رضا, پورغلام, رضا, کیمرام, فرهاد, پرافکنده, فرخ, فضلی, حسن, اسدالهی, محمود. (1393). برخی از خصوصیات زیستی تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus Borodin, 1897) در سواحل جنوبی دریای خزر(آبهای مازندران). مجله پژوهشهای جانوری (مجله زیست شناسی ایران), 27(4), 438-453. doi: 2742fa_IR
dc.identifier.issn2383-2614
dc.identifier.issn2383-2622
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/2742
dc.identifier.urihttp://animal.ijbio.ir/article_482.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/422204
dc.description.abstractاین پژوهش در راستای یک طرح تحقیقاتی در سواحل جنوبی دریای خزر از سال 91-1388 انجام شد. نمونه برداری از ماهیان در راستای طرح کنوانسیون بین المللی حفاظت از گونه های در معرض خطر در جهت تکثیر مصنوعی صورت گرفت که مولدین این ماهیان بعد از صید بوسیله صیادان اداری مستقر در صیدگاهها به کارگاه شهید رجایی سمسکنده ساری انتقال یافتند. در مجموع تعداد 273 عدد ماهی مورد مطالعه قرار گرفت. در کل، 6773 کیلوگرم گوشت و 75/723 کیلوگرم خاویار بدست آمد. بیشترین فراوانی ماهی در سال 1389 با 4/56 درصد و کمترین آن در سال 1388 با 2/13 درصد بود. نتایج نشان داد که حداقل و حداکثر طول فورک بترتیب 63 و 224 با میانگین (انحراف معیار±) 4/19 ±2/151 سانتی متر و حداقل و حداکثر وزن بترتیب 3 و 132 با میانگین (انحراف معیار±) 6/10 ± 8/24 کیلوگرم بود. نسبت جنسی نر به ماده 1 به 9/1 ، و ماده های رسیده در مرحله IV رسیدگی جنسی بودند. از مجموع 75/723 کیلوگرم خاویار استحصال شده از تاسماهی ایرانی 41% آن دان 1 ، 46% دان 2 ، 2/9% دان 3 و 7/3% از نوع خاویار فشره بودند. آنالیز آماری چند متغیره نشان داد که بیشترین همگونگی در فروردین-اردیبهشت (86%) می تواند بدلیل نزدیک شدن به فصل تولیدمثلی (Spawning season)، آبان-آذر (3/98%) بدلیل ورود به دوره فعال تغذیه ای (Feeding period) و بهمن-اسفند (6/79%) بدلیل دوره زمستان گذرانی (Wintering) باشد.fa_IR
dc.format.extent584
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن زیست شناسی ایرانfa_IR
dc.publisherIranian Biology Societyen_US
dc.relation.ispartofمجله پژوهشهای جانوری (مجله زیست شناسی ایران)fa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Animal Research (Iranian Journal of Biology)en_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/2742
dc.subjectتاسماهی ایرانیfa_IR
dc.subjectزیست شناسیfa_IR
dc.subjectدریای خزرfa_IR
dc.subjectآبهای مازندرانfa_IR
dc.titleبرخی از خصوصیات زیستی تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus Borodin, 1897) در سواحل جنوبی دریای خزر(آبهای مازندران)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentرئیس بخش اکولوژی- پژوهشکده اکولوژی دریای خزرfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشکده اکولوژی دریای خزرfa_IR
dc.contributor.departmentموسسه تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاریfa_IR
dc.contributor.departmentرییس پژوهشکده اکولوژی دریای خزرfa_IR
dc.contributor.departmentموسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشورfa_IR
dc.contributor.departmentموسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشورfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشکده اکولوژی دریای خزرfa_IR
dc.contributor.departmentشرکت مادر تخصصی ماهیان خاویاری بابلسرfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue4
dc.citation.spage438
dc.citation.epage453


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد