بررسی تأثیر توأم متفورمین و زهرزنبور بر بلوغ آزمایشگاهی فولیکولهای پره آنترال موش

Abstract

متفورمین سالهاست که جهت کنترل دیابت نوع 2 استفاده می شود. این دارو همچنین در بهبود بیماران سندرم پلی کیستیک تخمدان(PCOS)، اعاده سیکلهای قاعدگی و القای اوولاسیون مؤثر بوده است. مطالعات نشان می دهد متفورمین از طریق فعال کردن پروتئین کیناز فعال شونده توسط آدنوزین مونو فسفات (AMPK)می تواند موجب پیشروی بلوغ میوزی تخمکهای موش در محیط <em>in vitro</em> گردد. زهرزنبور ترکیبی پیچیده از آنزیمها، پروتئین، پپتید و سایتوکین ها است. مطالعات <em>in vivo</em> ما در تحقیقات قبلی حاکی از اثرات درمانی زهرزنبور بر بیماران PCOS و تکوین فولیکولهای تخمدان می باشد. با فرض تأثیر این دو بر رشد و میزان ماندگاری فولیکولهای تخمدان موش و نیز نرخ بلوغ تخمکها هدف این تحقیق بررسی اثر توأم متفورمین و زهرزنبور بوده است. بدین منظور فولیکولهای نابالغ از تخمدان موشهای 14 روزه خارج و در محیط کشت قطره ای α-MEM تحت روغن مینرال به مدت 14 روز کشت داده شد. متفورمین و زهرزنبور به طور جداگانه و نیز به صورت همزمان به محیط کشت فولیکول اضافه شد. قطر فولیکولها تا روز چهارم کشت و نیز میزان ماندگاری آنها به صورت هر دو روز یکبار بررسی و مورد سنجش میکروسکوپی قرار گرفتند. در روز دوازدهم به منظور القای اوولاسیون از hCG و rEGF استفاده شد و وضعیت تخمکهای اووله شده بررسی گردید. یافته ها نشان داد که قطر فولیکولها در روز دوم کشت در اثر تیمار با متفورمین)01/0< (P ، زهرزنبور)05/0< (P و در گروه توأم )05/0< (P به طور معنی داری افزایش یافت. در روز چهارم کشت نیز رشد فولیکولها در گروه متفورمین )001/0< (P، زهرزنبور)05/0< (P و در گروه توأم )01/0< (P افزایش معنی داری را نشان داد. درصد ماندگاری فولیکولها در هیچکدام از گروههای تیمار شده معنی دار نبود. درصد تخمکهای GV در گروه متفورمین)001/0< (P ، زهرزنبور)01/0< (P و در گروه تیماری توأم )01/0< (P به طور معنی داری کاهش یافت و در مقابل بر تعداد تخمکهای MІ و MІІ (مرحله متافاز І و ІІ) در هر سه گروه تیماری افزوده شد؛ هرچند که این افزایش معنی دار نبود. در ضمن اختلاف معنی داری در میزان تشکیل حفره آنتروم میان گروهها مشاهده نشد. بنابراین یافته های این تحقیق می تواند مؤید تأثیر همزمان متفورمین و زهر زنبور بر افزایش رشد فولیکولهای تخمدان در محیط <em>in vitro</em> و نیز افزایش پیشروی و بلوغ میوزی تخمک باشد که بر روی هم موجب آمادگی بیشتر آن برای لقاح می شود.