اثرات نانوذرات اکسید روی و پروبیوتیک (باسیلوس‌کوآگولانس) بر پاسخ ایمنی، برخی خصوصیات لاشه و وزن اندام‌های داخلی جوجه‌های گوشتی

Abstract

<strong>زمینه مطالعاتی:</strong> روی و پروبیوتیک‌ها نقش مهمی در عملکرد و سیستم ایمنی طیور دارند. <strong>هدف:</strong> این تحقیق به منظور بررسی اثرات نانو‌ذرات اکسید روی و پروبیوتیک (<em>باسیلوس‌کوآگولانس</em>) بر پاسخ ایمنی، خصوصیات لاشه و وزن برخی اندام‌های داخلی جوجه‌های گوشتی انجام شد. <strong>روش کار:</strong> این پژوهش با 288 قطعه جوجه گوشتی نر راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 4 تکرار و 12 جوجه در هر تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل: شاهد (حاوی 100 میلی‌گرم در کیلوگرم اکسید روی)، شاهد + 100 میلی‌گرم در کیلوگرم پروبیوتیک و جیره پایه بدون اکسید روی + 25 و 50 میلی‌گرم در کیلوگرم نانو اکسید روی با و بدون پروبیوتیک بودند. در این آزمایش فراسنجه‌های عملکردی (افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک)، ایمنی همورال (تیتر آنتی‌بادی علیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC)، فراسنجه‌های لاشه (وزن نسبی لاشه، سینه، ران، طحال، کبد، پانکراس، بورس فابریسیوس و همچنین وزن و طول نسبی دوازدهه، ایلئوم و سکوم) و pHروده و سنگدان محاسبه گردید. <strong>نتایج:</strong> استفاده از نانو‌اکسید روی با پروبیوتیک سبب بهبود افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک جوجه‌های گوشتی شد (05/0P<). وزن نسبی کبد و ران‌ها در جوجه‌های تغذیه شده با نانواکسید روی به‌همراه پروبیوتیک به ترتیب کمتر و بیشتر از جوجه‌های مربوط به گروه شاهد بود (05/0P<). تیتر آنتی بادی علیه گلبول قرمز گوسفند در جوجه‌های تغذیه شده با 50 میلی‌گرم در کیلوگرم نانو‌‌اکسید روی با و بدون پروبیوتیک بیشتر از گروه شاهد بود (05/0P<). <strong>نتیجه‌گیری نهایی:</strong> به طورکلی استفاده از 50 میلی‌گرم در کیلوگرم نانو‌‌اکسید روی به همراه پروبیوتیک سبب بهبود عملکرد، خصوصیات لاشه و تقویت پاسخ سیستم ایمنی ‌شد.