بررسی اثر نانو ذرات اکسید روی و اکسید روی بر عملکرد و برخی فراسنجه‌های خون در بزغاله‌های نر مرغوز

Abstract

هدف از این پژوهش، بررسی اثر اکسید روی (ZnO) و نانو اکسید روی (nZnO) بر عملکرد و برخی فراسنجه‌های خونی در بزغاله‌های مرغوز بود. تعداد 30 راس بزغاله نر مرغوز با سن 7-6 ماه (6 ± 192 روزه) در قالب طرح کاملاً تصادفی و به طور تصادفی به 5 تیمار شامل سطوح صفر، 20 و 40 قسمت در میلیون عنصر روی از منبع ZnO و 20 و 40 قسمت در میلیون روی از منبع nZnO، تقسیم شده و به مدت 70 روز از یک جیره پایه (حاوی 12/22 میلی گرم عنصر روی به ازای هر کیلوگرم ماده خشک جیره) تغذیه شدند. بزغاله‌ها هر دو هفته یک بار وزن‌کشی شدند و جهت اندازه‌گیری فراسنجه‌های خونی در روزهای صفر، 35 و 70 آزمایش، از آنها خون‌گیری به‌عمل آمد. میانگین مصرف ماده خشک و افزایش وزن روزانه در کلیه تیمارها تفاوت معنی‌داری نداشت. قابلیت هضم ماده خشک و مواد مغذی جیره نیز تحت تاثیر مصرف روی در جیره قرار نگرفت. تفاوت معنی‌داری بین غلظت فراسنجه‌های خون (گلوکز، اوره، آلبومین و پروتئین کل، آنزیم آلکالین فسفاتاز، آنزیم لاکتات دهیدروژناز و ویتامین A سرم) مشاهده نشد. غلظت عنصر روی در پلاسما به جز در روز 35 آزمایش، تحت تاثیر مصرف مکمل روی قرار نگرفت. به طورکلی، نتایج نشان داد که استفاده از سطوح 20 و 40 قسمت در میلیون عنصر روی از دو منبع ZnO و nZnO بر عملکرد و فراسنجه‌های خونی در بزغاله‌های مرغوز که از جیره حاوی 12/22 قسمت در میلیون روی تغذیه کرده بودند، تاثیری نداشت.