نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکلانتری, ساراfa_IR
dc.contributor.authorرفیعیان, مجتبیfa_IR
dc.contributor.authorآقاصفری, عارفfa_IR
dc.contributor.authorکلانتری, حسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T12:14:07Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T12:14:07Z
dc.date.available1399-07-09T12:14:07Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T12:14:07Z
dc.date.issued2017-08-23en_US
dc.date.issued1396-06-01fa_IR
dc.date.submitted2012-05-12en_US
dc.date.submitted1391-02-23fa_IR
dc.identifier.citationکلانتری, سارا, رفیعیان, مجتبی, آقاصفری, عارف, کلانتری, حسین. (1396). اجتماعات محصور دروازه دار: مسائل و راهکارها، نمونه موردی: اجتماع محصور دریاکنار. معماری و شهرسازی آرمان شهر, 10(19), 217-233.fa_IR
dc.identifier.issn2008-5079
dc.identifier.issn2538-2365
dc.identifier.urihttp://www.armanshahrjournal.com/article_50493.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/417972
dc.description.abstractاجتماعات محصور را می توان فضاهای سکونتی دانست که حصارها و درواز ههایی، دسترسی غیرساکنان به آن ها را محدود میکند. این اجتماعات اگر چه با هدف دستیابی به امنیت، ایمنی، حریم خصوصی، تشخص و سبک خاص زندگی به وجود می آیند، اما در دیدی جامع نگرتر معلول جهانی شدن شیوه زندگی، مشکلات اجتماعی، جرم و بی نظمی عمومی هستند. از دهه 1970 تاکنون، دنیا شاهد شکل گیری هر چه گسترده تر اجتماعات محصور در کشورهای کمتر و بیشتر توسعه یافته است. در ایران نیز این اجتماعات از دهه 1340 و در ناحیه ساحلی دریای مازندران به علت گرایش ساکنین مرفه تهران بهسکونت موقت در نواحی خوش آب و هوای شمال کشور به وجود آمدند و به سرعت ازدیاد یافتند. محصور بودن این اجتماع، نوعی جدایی فضایی میان ساکنین این اجتماعات و ساکنین اطراف پدید آورده است. علاوه بر این محصور شدن، تغییراتی را در زمینه قیمت زمین و سوداگری املاک پدید  آورده و همچنین منجر به ایجاد و ساخت اجتماعات محصور بسیاری در اطراف این اجتماع محصور شده است. از اینرو، محیط برنامه ریزی شامل محیط درونی این اجتماعات و محیط بیرونی آن ها بوده است. بررسی این محیط دوگانه، فن و روشی را م یطلبد که جامع بوده و قابلیت تحلیل محیط درونی و بیرونی را به طور همزمان دارا باشد. از این رو در این مقاله از مدل بهبودیافته سوات برای بررسی استفاده شده است. از مهم ترین راهبردهای این مقاله می توان به بازنگری در ضوابط و مقررات مرتبط با محصور شدن به عنوان یکی از  اشکال توسعه سکونتگاه ها، حذف عاملین متعدد تصمیم گیری و ایجاد یک نهاد متمرکز در امور اجتماعات محصور، استفاده از پتانسیل های فضایی موجود برای برقراری ارتباط میان ساکنان درونی و پیرامونی و توقف توسعه قار چگونه و خارج از کنترل اجتماعات محصور با جهت دهی به تمایلات سرمایه گذاری در محدوده اشاره کرد.fa_IR
dc.format.extent1168
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدکتر مصطفی بهزادفرfa_IR
dc.publisherDr. Mostafa Behzadfaren_US
dc.relation.ispartofمعماری و شهرسازی آرمان شهرfa_IR
dc.relation.ispartofArmanshahr Architecture & Urban Developmenten_US
dc.subjectاجتماعات محصورfa_IR
dc.subjectجدایی اجتماعیfa_IR
dc.subjectجدایی فضاییfa_IR
dc.subjectمدل سوات بهبودیافتهfa_IR
dc.subjectراهبردfa_IR
dc.titleاجتماعات محصور دروازه دار: مسائل و راهکارها، نمونه موردی: اجتماع محصور دریاکنارfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجو دکتری شهرسازی، پژوهشگر فرهنگ هنر و معماری جهاد دانشگاهی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه شهرسازی، دانشکده هنرو معماری؛ دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار پژوهش جهاد دانشگاهی، عضو گروه پژوهشی برنامه ریزی شهری، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار پژوهشکده فرهنگ، هنر و معماری، جهاد دانشگاهی، تهران، ایران.fa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue19
dc.citation.spage217
dc.citation.epage233


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد