بررسی تأثیر ایجاد کاربری مناسب در بهبود کارکرد اقتصادی بناهای باارزش فرهنگی- تاریخی و جلوگیری از تخریب و فرسودگی بافت تاریخی شهر شیراز، نمونه موردی: مجموعه پاکیاری

Abstract

بناهای باارزش فرهنگی– تاریخی در شهر شیراز، در طی دهه های اخیر با عدم توجه شهروندان مواجه شده و این عامل باعث رسوخ هرچه بیشتر فرسودگی در این بناها بوده است. یکی از مهم ترین عوامل مؤثر در فرسودگی بناها را می توان عامل اقتصاد دانست. چرا که این عامل مهم ترین تأثیر را در حیات و یا زوال شهرها در طول تاریخ داشته است. این مقاله برانست تا با توجه به اهمیت عامل اقتصاد در پویایی و سرزندگی شهرها، تأثیر آ ن را در بافت تاریخی شهر شیراز مورد بررسی قرار داده و با بررسی خصوصیات محدوده مورد نظر و تحلیل تأثیر کاربری های مختلف در آن از طریق روش هایی چون روش AHP و نظرسنجی و تهیه پرسشنامه از افراد ساکن در بافت و خارج از آن، در نهایت کاربری متناسب با این محدوده که بتواند در کنار حفظ شأن تاریخی بناها، بیشترین رونق اقتصادی را با تأکید بر اقتصاد فرهنگی در محدوده به وجود بیاورد، معرفی کند. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی بوده است که با جم عآوری اطلاعات از طریق روش کتابخانه ای و روش میدانی، به تحلیل این اطلاعات بر روی محدوده مورد نظر پرداخته است. بررسی نتایج نشان داده است که ایجاد کاربری معاصر و متناسب با نیازهای امروز، بهبود بازدهی اقتصادی بافت تاریخی را در پی داشته و موجب ورود مجدد حیات و پویایی به کالبد بناهای باارزش خواهد شد و در نهایت مانع از تخریب بناها و بافت تاریخی می شود.