نقش ذخیره سازی میزبان در کیفیت زنبور Trichogramma brassicae Bezdenko

Abstract

<strong>چکیده</strong> بیشتر دشمنان طبیعی از قابلیت ذخیره­سازی پایینی برخوردار هستند و به همین دلیل، اغلب آن­ها مدت کوتاهی قبل از رهاسازی پرورش داده می­شوند. در مورد پارازیتوییدها می­توان به جای خود پارازیتویید، میزبان آن­ها را ذخیره­سازی کرد. از آن جایی که ذخیره­سازی تخم­های میزبان، می­تواند منجر به افزایش کارایی واحدهای تولید انبوه زنبوران تریکوگراما شود، این روش توسط محققین مختلف به عنوان یک راهکار مناسب برای پرورش زنبورهای تریکوگراما پیشنهاد شده است. با توجه به اینکه مطالعات بسیار کمی در زمینه اثر دماهای پایین روی فراسنجه­های رشد جمعیت پارازیتوییدها موجود است، لذا در این پژوهش اثر مدت زمان­های مختلف نگهداری (0، 1، 4، 7، 15 و 30 روز) تخم بید سیب­زمینی، <em>Phthorimaeae</em> <em>operculella</em> (Zeller) در دمای 4 درجه سلسیوس روی ویژگی­های زیستی و جمعیتی زنبور<em>Trichogramma</em> <em>brassicae</em> Bezdenko مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 25 تکرار انجام گردید. مقایسه میانگین­ها با استفاده از آزمون دانکن انجام شد. نتایج نشان داد که دوره نشو و نمای مراحل نابالغ، طول عمر، درصد پارازیتیسم، درصد خروج و دوره تخم­ریزی زنبور (01/0> P) و زادآوری (05/0> P) بین تیمارها اختلاف معنی­داری داشته و با افزایش مدت زمان ذخیره­سازی، میانگین آن­ها کاهش می­یابد. هم­چنین مشخص شد که تمامی فراسنجه­های رشد جمعیت پایدار زنبور، اختلاف معنی­داری در سطح احتمال یک درصد بین شاهد و تیمارهای سرمایی دارند. با توجه به میانگین نرخ پارازیتیسم، نرخ ظهور حشرات کامل، زادآوری و طول عمر زنبور روی میزبان سرمادیده، می­توان تخم­های بید سیب­زمینی را تا دو هفته در دمای یاد شده نگهداری کرد بدون اینکه تاثیر منفی چندانی روی کارایی زنبور داشته باشد.