بهینه‌سازی محیط کشت صنعتی برای تولید انبوه مخمر زیستی Candida membranifaciens عامل کنترل زیستی کپک آبی و کپک خاکستری سیب

Abstract

بهینه­سازی فرآیند تولید انبوه عوامل کنترل زیستی یکی از مهم­ترین فعالیت­ها در صنایع رقابتی می­باشد تا بخش صنعت را به تولید تجاری آنها ترغیب نماید. در این تحقیق به­منظور بالا­بردن تولید زیست­توده سلولی مخمر <em>Candida membranifaciens </em><em> </em>بهینه­سازی اجزای محیط کشت با کمک روش رویه پاسخ و در دو مرحله، غربال­گری اجزای محیط­کشت و بهینه­سازی سنجه­های موثر بر تولید انجام گرفت. از ملاس چغندر­قند، ملاس نیشکر، آب پنیر و سوکروز به­عنوان منبع کربن و از عصاره ذرت خیسانده (CSL)، اوره و عصاره مخمر به عنوان منبع نیتروژن استفاده گردید. آزمایش­های متعددی برای انتخاب منابع کربن و نیتروژن و با استفاده از نسخه نه نرم­افزارDesign Expert^® طراحی و انجام شدند. نتایج آزمایش­های غربال­گری نشان دادند که از بین سنجه­های انتخاب­شده، ملاس نیشکر و CSL تاثیر معنی­داری در رشد مخمر داشتند. هم­چنین رابطه بین سنجه­ها و میزان رشد غیر­خطی بود. برای انتخاب بهترین معادله­ای که بتواند رشد مخمر را توصیف کند از روش آماری تجزیه واریانس (ANOVA) استفاده شد. بر این اساس، مدل مناسب یک مدل چند جمله­ای درجه دوم و اثرات متقابل مربوطه بود. با حل معادله به دست آمده و تجزیه و تحلیل نمودار رویه پاسخ، غلظت بهینه CSL و غلظت ملاس نیشکر در محیط کشت برای رسیدن به حداکثر رشد، به ترتیب 20 و 2/39 گرم در لیتر تعیین شد.