ارتباط علی ابعاد سکوت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خوزستان: نقش میانجی عدالت سازمانی

Abstract

رفتار شهروندی سازمانی عاملی است که می‌تواند منجر به ارتقاء کارایی سازمانی، نوآوری سازمانی و مزیت رقابتی شود. از این رو، هدف از انجام پژوهش حاضر، آزمون مدل مفهومی نقش میانجی عدالت سازمانی در ارتباط علی ابعاد سکوت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خوزستان بود. جامعه ی آماری در پژوهش حاضر، تمام کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خوزستان بود. نمونه ی آماری به حجم 201 نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی ساده، انتخاب شد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سکوت سازمانی(داین و همکاران، 2003)، عدالت سازمانی(نیهوف و مورمن، 1993) و رفتار شهروندی سازمانی (پودساکف و همکاران، 1990) استفاده شد. تحلیل داده ها به کمک مدل یابی معادلات ساختاری و با نرم افزار Spss-22 و Amos-22، صورت گرفت. یافته ها نشان داد که بین ابعاد سکوت سازمانی و عدالت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان، رابطه ی معناداری وجود دارد. همچنین متغیر عدالت سازمانی، نتوانست در ارتباط بین ابعاد سکوت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی، نقش میانجی را ایفا کند. به طور کلی، نتایج نشان داد که سکوت سازمانی سبب کاهش رفتار شهروندی سازمانی می گردد و عدالت سازمانی، نمی‌تواند بر این رابطه، اثرگذار باشد.