بررسی میزان شیوع و برخی علل احتمالی آسیب‌‌های ورزشی در بین دختران ژیمناست نخبة ایران در سال 1387

Abstract

چکیده <br />زمینه و اهداف: ژیمناستیک، رشته‌ای پرطرفدار و رقابتی در سراسر دنیا است؛ امّا براساس یافته‌‌های موجود، یکی از آسیب‌زاترین رشته‌‌ها‌ی ورزشی می‌باشد. بنابراین، تحقیق حاضر به منظور تعیین میزان شیوع و برخی علل احتمالی آسیب‌‌های ورزشی در بین دختران ژیمناست نخبة ایران در سال 1387 انجام شد. <br />روش‌شناسی: مطالعة حاضر به صورت میدانی ـ توصیفی با بهره‌گیری از شیوة گذشته‌نگر و پرسش‌نامة محقّق‌ساخته (با آلفای 83/0) انجام شد. نمونة آماری در قالب یک نمونة در دسترس شامل 75 دختر ژیمناست نخبة 12 تا 17 سالة ایرانی است که تا سال 1387 دست‌کم سه سال سابقة قهرمانی داشتند. داده‌‌های به دست آمده با روش‌‌های آماری خی‌دو، کروسکال‌والیس و Q کوکران و بهره‌گیری از نرم افزارSPSS نسخة 16 در سطح معنی‌داری پنج درصد بررسی شد. <br />یافته‌‌ها: میزان شیوع آسیب‌‌های ورزشی در دختران ژیمناست (88%) به طور‌ معنی‌دار بالاتر از حد انتظار بود (01/0>P، 32/43=²χ). به‌علاوه، میزان شیوع نسبی آسیب‌‌های حین مسابقات (2 نفر/جلسه) به طور معنی‌دار بالاتر از دوره‌‌های تمرینی (3/0 نفر/جلسه) بود. شیوع آسیب اندام تحتانی به ‌ویژه مچ پا نسبت به سایر اندام‌‌های بدن به طور معنی‌دار بالاتر بود (01/0>P , 15/111Q=). با این حال، هیچ گونه تفاوت معنی‌داری بین شیوع انواع آسیب‌‌های پوستی، عضلانی ـ وتری، مفصلی و استخوانی مشاهده نشد (05/0P). <br />نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌‌ها، میزان شیوع آسیب‌دید‌گی به ویژه در ناحیة اندام تحتانی و مچ پای دختران ژیمناست نخبة ایران نسبتاً بالا است. بنابراین، به مربّیان توصیه می‌شود تا با اصلاح روش فرود و انجام تمرینات پیشگیرانه (به ویژه در ناحیة مفصل مچ پا) تا حدودی از بروز آسیب‌‌های ورزشی دختران ژیمناست نخبه جلوگیری نمایند.