تعیین استراتژی بهینه واحدهای امور حقوقی و امور املاک و مستغلات مناطق یازده‌گانه شهرداری کلان‌شهر فرهنگی و مذهبی شیراز با استفاده از الگوی تلفیقی SWOT-QSPM

Abstract

مناطق و سازمان‌های شهرداری شیراز همواره از حیث بهره‌گیری از روش‌های علمی به‌منظور تصمیم‌گیری درباره بقا، ادغام یا حذف واحدهای مختلف در ساختار سازمانی دچار محدودیت بوده‌اند. در مقاله حاضر، نتایج پژوهش انجام‌شده در پاسخ به سؤال شورای شهرداران کلان‌شهر فرهنگی و مذهبی شیراز، در مورد ادغام واحدهای امور حقوقی و امور املاک و مستغلات مناطق یازده‌گانه شهرداری شیراز در یکدیگر یا ابقای آن‌ها به شکل موجود مطرح شده است. هدف اصلی این مقاله مطالعه چهار استراتژی کلیدی ابقا یا ادغام کامل واحدهای مذکور و ابقا یا ادغام محدود آن‌ها در یکدیگر است؛ همچنین در پی نحوه انتخاب استراتژی بهینه از میان استراتژی‌های ممکن با استفاده از الگوی ماتریس برنامه‌ریزی استراتژیک کمی QSPM و از طرفی ارائه رویکردی علمی مبنی بر تصمیم‌گیری استراتژیک و انتخاب بهترین استراتژی از بین استراتژی‌های احصاشده است. به این منظور ابتدا برای بررسی موضوع، با روش خلاق طوفان فکری خبرگان و مصاحبه با کارکنان واحدهای مذکور داده‌ها گردآوری شده است. در گام بعدی، عوامل درونی و بیرونی به همراه استراتژی‌های مرتبط اولویت‌دار، در چهار وضعیت توسعه، تنوع، تدافع و تغییر جهت که مبتنی بر دو رویکرد کلانِ ابقا یا ادغام است، به روش تحلیل SWOTاحصا شده است؛ سپس استراتژی جذاب به‌وسیله ماتریس برنامه‌ریزی استراتژیک کمی QSPM شناسایی شده است. نتایج پژوهش مبین ضعف واحدهای مذکور از‌نظر عوامل استراتژیک درونی، درزمینه ادغام کامل است؛ همچنین از حیث عوامل خارجی، ناگزیر از مواجهه با تهدیدها است. درنهایت با استفاده از الگوی QSPM به انتخاب استراتژی بهینه از طریق اندازه‌گیری میزان مطلوبیت پرداخته شده است که طی آن استراتژی ادغام محدود به شرح ذیل انتخاب و توصیه شده است: حفظ و ابقای ادارات کل حقوقی و املاک و مستغلات در ساختار کلان شهرداری شیراز، ضمن ادغام واحدهای امور حقوقی و امور املاک و مستغلات در یکدیگر در برخی از مناطق یازده‌گانه شهرداری با توجه به نوع و حجم فعالیت‌های آن‌ها.