حقیقت قید اطلاق در ولایت مطلقه فقیه با رویکردی بر نظر امام خمینی (ره)

Abstract

<strong>ولایت مطلقه به معنای سرپرستی و تدبیر مطلق امور عبادی و غیرعبادی (سیاسی و اجتماعی) برای مطلق افراد جامعه است. لذا فقیه از منظر اختیاراتی که دارد به دو شعبه مهم ولایت مطلقه فقیه و ولایت مقید به امور حِسبیّه تقسیم می­شود. در ولایت مطلقه گاهی اطلاق ولایت در برابر تقیید آن به امور حسبیّه و برخی واجبات کفایی امّت مطرح می­شود</strong><strong>و گاه در برابر تقیید آن به احکام شرع اعم از اولیّه و ثانویّه.</strong> <strong>مقاله پیش­رو به روش تحلیلی - توصیفی، با غور و تدقیق در ابعاد و زوایای موضوع، به واکاوی قید اطلاق و ارتباط آن با ولایت­مطلقه و جامعة اسلامی با تأکید بر دیدگاه حضرت امام خمینی(ره) پرداخته و به این نتیجه رسیده است که با توجّه به اینکه واژة اطلاق در بحث ولایت فقیه، نسبی و در عنوان وصفی محصور است، اطلاق ولایت، نسبت به امور حسبیّه مقیّد نمی­گردد، به خلاف احکام شرع که حتّی رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) استقلال در تشریع ندارد.</strong>